slider ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ KIDS' CLOUD

ΚΑΝΕ ΠΡΑΞΗ ΤΟ “LIKE”, ΤΟ “SHARE” ΚΑΙ ΤΟ “RETWEET” ΣΟΥ! :)

8 Σεπτεμβρίου, 2013

Την  προηγούμενη Δευτέρα η νεραϊδοφίλη μου Give The Kids/givethekids.gr δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο “Σεπτέμβρη, καλώς ήρθες με ακόμη περισσότερη αλληλεγγύη!” ζητώντας να βοηθήσουμε όσο περισσότερο μπορούμε τις οικογένειες που στηρίζει. Ζήτησε τη βοήθειά μας, όχι μόνο με ρούχα, παιχνίδια και άλλα χρηστικά αντικείμενα για τα παιδιά ηλικίας από 0 έως 8 ετών, αλλά και με τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης.

givethekids

Χωρίς δεύτερη σκέψη και γνωρίζοντας την αγάπη με την οποία κάνει κάθε δράση της, δημοσίευσα το άρθρο στο Fan Page του Kids’Cloud στο Facebook , παρακινώντας τους φίλους μου, να βοηθήσουμε όλοι, έστω και με ένα κουτάκι γάλα.

Την ίδια στιγμή αναρωτήθηκα, “Eσύ, Μαμαδοπούλου, θα προσφέρεις κάτι; Θα βοηθήσεις;”

givethekids3

H αλήθεια είναι, ότι δεν είχα σκεφτεί καθόλου πώς και πότε θα μπορούσα να συνεισφέρω.

Όχι από αδιαφορία αλλά από αμέλεια.

Αισθάνθηκα πάρα πολύ άσχημα και την ίδια στιγμή έστειλα μήνυμα στη νεραϊδοφίλη μου και της είπα, ότι θέλω να αγοράσω κάποια πράγματα, για να της τα δώσω και να προσφέρω.

Γενικά θέλω να βοηθάω και προσπαθώ να το κάνω πράξη, όσο περισσότερο μπορώ  π.χ. αφήνοντας φαγητό για συνανθρώπους μας που δυστυχώς πεινούν(αφήστε ένα μπωλ φαγητό, που περίσσεψε μέσα σε δεμένη σακκούλα δίπλα στον κάδο με τα σκουπίδια-θα εξαφανιστεί σε λίγη ώρα), χαρίζοντας ρούχα (της μικρής αλλά και δικάς μας) και παιχνίδια σε οικογένειες που ξέρω, ότι έχουν ανάγκη,  αγοράζοντας πράγματα που χρειάζομαι από μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς με καθαρά φιλανθρωπικό χαρακτήρα (π.χ. Σχολικά από το Χαμόγελο του Παιδιού) , ενέργειες, που τις έχω εντάξει στην καθημερινότητά μου, τις θεωρώ φυσικές και με κάνουν να νιώθω όμορφα.

Εκείνο το πρωινό της Δευτέρας, όμως, αισθάνθηκα τύψεις.

Αισθάνθηκα ότι το like, το share και το retweet μου, ναι, βοηθούν να δημοσιοποιηθεί μία πραγματικά αξιόλογη προσπάθεια, αλλά δεν είναι αρκετά.

Εδώ και καιρό περίμενα να έρθει εκείνη η μέρα, που θα μπορούσα να διαθέσω κάποια αρκετά χρήματα για να βοηθήσω, γιατί ντρεπόμουν, να δώσω λίγα.

Ω, ναι, ξέρετε, ούτε της δικής μου οικογένειας τα οικονομικά είναι ανθηρά.

Όμως αυτά τα αρκετά χρήματα, δεν μένουν ποτέ, οπότε “τα έβαλα με τον εαυτό μου”!

Δεν μπορώ να παρακινώ τους φίλους μου να δώσουν ένα κουτί γάλα, όταν εγώ η ίδια δεν κάνω κάτι σχετικό.

Αποφάσισα να πάω στο super market μαζί με τη μικρή, που της εξήγησα ακριβώς, τί θα κάναμε  και να αγοράσω προϊόντα συνολικής αξίας μέχρι 10 €. Τόσα μπορούσα να διαθέσω εκείνη τη στιγμή (ξεκινάμε σχολείο, αγγλικά, αθλητικές δραστηριότητες κλπ κλπ κλπ όξω οι λογαριασμοί, οπότε….10€; Ναι! 10 €!).

Μου φαινόντουσαν πολύ λίγα, αλλά για μία οικογένεια, που τα έχει ανάγκη,  μπορεί να είναι πολλά.

Δείτε πόσα πράγματα αγόρασα.

καλάθι σμαρκετ

Το καρότσι μας είχε 2 κουτιά γάλα, 1 αλεύρι για όλες τις χρήσεις, 1 κιλό ζάχαρι, 1 φαρίνα, 1 σακκουλάκι ρύζι, 1 πακέτο μακαρόνια, 1 πακέτο φακές, 1 συσκευασία πένες και 2 πακετάκια ταξιδίου υγρά μαντηλάκια.

Για όλα αυτά που βλέπετε, έδωσα μόνο 9,35 €. απόδειξη carrefour

Δείτε πόσα πράγματα θα μπορούσε να προσφέρει κάποιος απλά και μόνο με 5 €.

Θα μπορούσε π.χ. να μην πάρει τα μωρομάντηλα, το 1 κουτί γάλα και τη φαρίνα, από αυτά που επέλεξα και να πάρει όλα τα υπόλοιπα. Ή ακόμη και άλλα που δεν πήρα και θα επιλέξω την επόμενη φορά. Γιατί θα υπάρχει!

Τί θέλω να πω με αυτό μου το άρθρο;

Σίγουρα δεν έχω καμία, μα, καμία πρόθεση να σας προβάλω την “φιλανθρωπική μου δράση” και την “κοινωνική μου ευαισθησία”. Ό,τι κάνω, το κάνω για να βοηθήσω και για να νιώσω εγώ καλά με τον εαυτό μου.

Ο λόγος που έγραψα αυτό το άρθρο ειναι για να παρακινήσω κόσμο, που νιώθει και σκέφτεται όπως εγώ.

Θέλω να πω, ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που γνωρίζω έχουν ευαισθησία και διάθεση να συνεισφέρουν και είμαι σίγουρη ότι κάθε like και κάθε share γίνεται από καρδιάς!

Ας μην το κάνουμε μόνο με μορφή ευχής όμως (κι αυτό το λέω, για να το ακούσω πρώτη και καλύτερη εγώ).

Αυτή την εποχή όλες οι οικογένειες περνούν δύσκολα. Άλλες περισσότερο, άλλες λιγότερο!

givethekids4

Ξέρω, ότι είναι τέτοια η καθημερινότητά μας και οι ρυθμοί της, που μας συνεπαίρνουν και πολλές φορές δεν είναι ότι βαριόμαστε ή δεν θέλουμε να αλλάξουμε το πρόγραμμά μας, να κάνουμε μία παράκαμψη, για να αφήσουμε μία τσάντα με παιχνίδια σε ένα σημείο συγκέντρωσης μεταχειρισμένων ρούχων ή παιχνιδιών ή να αφήσουμε μία τσάντα με τρόφιμα για να βοηθήσουμε οικογένειες, είναι ότι πολλά πράγματα τα βάζουμε σε μία λίστα “Want to do κάποια στιγμή”.

Κάποια στιγμή!

Ας βάλουμε ημερομηνία.

Ας πούμε, αυτό το Σάββατο το πρωί, αυτή την Παρασκευή το απόγευμα την άλλη Κυριακή, θα πάω να βοηθήσω κι εγώ.

Και μην σκέφτεστε να αφήσετε κάπου τα παιδιά.

Πάρτε τα μαζί! Δώστε το παράδειγμα.

Να δουν, τί κάνετε, σε όποια ηλικία κι αν είναι.

Είναι εικόνες που μένουν και μας σφραγίζουν μέσα μας από αυτή την μικρή τρυφερή ηλικία.

Πάντα θα θυμάμαι εκείνη τη φορά, που η μητέρα μου με είχε πάρει μαζί της σε μια επίσκεψη , που είχε κάνει ένας σύλλογος, στον οποίο ανήκε (πολιτστικός, νομίζω ήταν) σε ένα γηροκομείο.

Ήμουν-δεν ήμουν 5 ετών και ακόμη έχω την εικόνα μιας γιαγιάς να δίνει του κόσμου τις ευχές στη μαμά μου, γιατί είχαμε πάει όλοι μαζί να τους ευχηθούμε “Καλά Χριστούγεννα”. Γιατί αυτός ο σύλλογος είχε σκεφτεί, να τους δώσει λίγη χαρά.

Δεν θα το ξεχάσω ποτέ και ιδιαίτερα το πόσο ακόμη περισσότερο σημαντική φάνηκε η μαμά μου στα παιδικά μου  μάτια, που με μαγικό (αλλά τόσο απλό στην ουσία)τρόπο πρόσφερε χαρά σε εκείνη τη γιαγιά, που ήταν μέσα στη μοναξιά.

Νομίζω, ότι δεν χρειάζεται να καταβάλουμε μεγάλη προσπάθεια.

Χρειάζεται μόνο να σκεφτόμαστε τους ανθρώπους, που υπάρχουν δίπλα μας και να στηρίζουμε, όπως μπορούμε.

Υπάρχουν αρκετοί τρόποι να προσφέρουμε.

Όπως μπορούμε (π.χ. πόσα πράγματα έχουμε στο σπίτι, που δεν τα χρησιμοποιούμε και άλλοι μπορεί να τα έχουν ανάγκη), όσο μπορούμε (ακόμη και με 1€, που αντιστοιχούν σε 2 πακέτα μακαρόνια private label).

Ας κάνουμε πράξη, όσα περισσότερα μπορούμε από τα like, τα share και τα retweet μας.

Με τέτοιες πράξεις, νιώθεις σαν να μεγαλώνει η ψυχή σου και να γεμίζει δροσερό αέρα! 🙂

Μαμά Μαμαδοπούλου

3 Comments

  • Reply Callie by Anthomeli 9 Σεπτεμβρίου, 2013 at 8:09 πμ

    Πολύ δίκαιο έχεις… καμιά φορά ξεχνάμε ότι μέσα στα 60-70 ευρώ που δίνουμε κάθε βδομάδα στο σούπερ μάρκετ δεν είναι τίποτα τα 10 ευρώ παραπάνω. Ας δώσουμε όλοι το καλό παράδειγμα. Κάλη

    • Reply KidsCloud 10 Σεπτεμβρίου, 2013 at 9:02 μμ

      Ο ένας με τον άλλο θα κινητοποιηθούμε και θα βοηθήσουμε περισσότερο. 🙂

  • Leave a Reply

    You Might Also Like

     

    Εγγραφείτε στο newsletter για να μαθαίνετε νέα για εκδηλώσεις, βιβλία,
    διαγωνισμούς κ.α.

    Διεύθυνση email

    Subscribe!