“Μαμά, θα πω τα κάλαντα στον παππού και τη γιαγιά με το πιανάκι μου!”
Το ολοκαίνουργιο πιανάκι, που της πήραν δώρο ο παππούς και η γιαγιά!
“Μαμά, να σου πω τα κάλαντα;”
“Και το ρωτάς;” της λέω!
“Θα μου δώσεις γλυκάκι, όταν τελειώσω; Α!
Κι αν έρθουν τα παιδάκια να δώσεις και σε εκείνα γλυκάκι!
Η δασκάλα μας, η κυρία Ασπασία, όταν είπαμε τα κάλαντα μας έδωσε γλυκάκι!”
“Τα παιδάκια θέλουν χαρτζιλίκι, αγάπη μου! Θα τους δώσουμε όμως και γλυκάκι!”
Σκέφτεται.
“Χαρτζιλίκι, ε; Χμ! Πρέπει να μου δώσεις κι εμένα!
Και να σου πω; Δεν στα είπα μόνο μία φορά!” Αχμ! Εχει κι άλλο έξυπνο πιτσιρίκι η μαμά σου;…
Και παίρνει το πιανάκι, να κάνει εξάσκηση!
Και βέβαια δεν ξέρει να παίζει και παίζει άλλο τόνο, άλλο ρυθμό, άλλο τραγούδι. Αυτοσχέδιο, που θυμίζει κάτι μεταξύ της “Φραγκοσυριανής” και του “Τί ήμουνα για σένανε” του Ρέμου.
Κι όμως, συνεχίζει και τραγουδά τα κάλαντα με τη σιγουριά, ότι αυτό που παίζει ταιριάζει μουσικά!
Και θυμάμαι εμένα που από μικρή είχα αγάπη για τη μουσική και έκανα τα ίδια.
Και φανταζόμουν, ότι έπαιζα σωστά τα αγαπημένα μου τραγούδια κι ας τα έπαιζα λάθος.
Γιατί η φαντασία του παιδιού ακούει και διαφορετικά!
Οταν αφεθεί ελεύθερη, ακούει ό,τι νιώθει η καρδιά του! 🙂
Έτσι,λοιπόν και η μικρή μας σήμερα!!!
Eίπε τα κάλαντα με το πιανάκι και παρά το γεγονός, ότι μπερδεύτηκα με τη μουσική υπόκρουση προς στιγμην και μου’ρθε να αναφωνήσω ένα “Ώπα!” :p, της χαμογέλασα, της έδωσα ένα φιλί και ένα γλυκάκι!
Όσον αφορά το χαρτζιλίκι, αποφάσισε, ότι δεν το χρειαζόταν!
“Βάλε ό,τι θες στον κουμπαρά μου!”
Έτσι είναι οι καλλιτέχνες! 🙂
Και του χρόνου!
Χρόνια πολλά με υγεία!
Να περάσουμε τις πιο υπέροχες γιορτές της μέχρι τώρα ζωής μας! 🙂
(photo via https://storybird.com/gooey-sa/artwork/christmas-carols/ )
No Comments