Η Μίσα κάνει φίλους

Η Μίσα είναι ένα ταλαντούχο πλάσμα.
Λατρεύει να φτιάχνει πράγματα και έχει καλλιτεχνική ματιά.

Όμως, δυσκολεύεται να κάνει φίλους.
Δεν τολμά να ενταχθεί μέσα σε ομάδες παιδιών και να συμμετέχει στο παιχνίδι, οπότε μένει μόνη της.

Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι δεν έχει ανάγκη συντροφιά.
Έτσι φτιάχνει μόνη της με διάφορα υλικά τους δικούς της φίλους, που θα γίνουν η παρέα τις ώρες μοναξιάς.
Αυτοί οι φίλοι, όμως,  δεν έχουν ζωη. Είναι άψυχα δημιουργήματα που δεν μπορούν να καλύψουν την ανάγκη της αξιολάτρευτης Μίσα.

Μέχρι, που κάποια στιγμή συναντά τον Τζος, ένα μικρό αγόρι, που μοιάζει στη Μίσα, μιας και αυτό περνά το χρόνο μόνο  του.
Στη συνάντησή τους  διστακτικά αρχίζουν να μιλούν , “ξεκλειδώνουν” και γίνονται φίλοι που ένας δίνει δύναμη στον άλλο και μαζί γίνονται μέρος μιας μεγαλύτερης ομάδας παιδιών.
Στο βιβλίο “Η Μίσα κάνει φίλους” με ζεστή και στοργική ματιά συναντάμε στις χαρές, αλλά και τις δυσκολίες της φιλίας.

Με πολύ γλυκό τρόπο παρουσιάζεται μια ιστορία, που συναντάμε σε αρκετές οικογένειες.
Υπάρχουν παιδιά, που δεν τους είναι εύκολο να ενταχθούν σε μία ομάδα παιδιών και μένουν μόνα τους.
Νιώθω, ότι συναντιέται πιο συχνά σε παιδιά που ζουν σε πόλεις, που είναι κλεισμένα σε διαμερίσματα.
Επίσης σκέφτομαι, πως η περίοδος της καραντίνας και γενικότερα του covid-19 , ευνόησε την καλλιέργεια τέτοιων συμπεριφορών.
Διστάζουν να κάνουν παρέα,να προσεγγίσουν άλλα παιδιά και κλείνονται στο δικό τους κόσμο.

Ένας απροσδιόριστος φόβος για εκείνα, μια ανασφάλεια, αρκετές φορές η έλλειψη αυτοπεποίθησης, είναι αρκετά για τα κάνει να απομονώνονται.
Οι γονείς, όταν παρατηρούμε τέτοιες συμπεριφορές, καλό θα ήταν να μην θεωρούμε ότι είναι κάτι ασήμαντο.

Το βιβλίο άγγιξε μία λεπτή χορδή της ψυχής μου, αφού ως μαμά με μοναχοπαίδι πάντα είχα και (το ομολογώ) ακόμη έχω έγνοια, για να έχει φίλους και παρέες.
Μιας και δεν είχε αδερφάκι, για να έχει μία παιδική παρέα στην οικογένεια, οι φίλοι  είναι πάρα πολύ σημαντικοί για εκείνη.
Ιδιαίτερα από τότε που μπήκε στην εφηβεία, είναι οι σημαντικότεροι άνθρωποι της ζωής της (που είναι το φυσιολογικό).

Η κοινωνικοποίηση και οι συναναστροφές με παιδιά της ηλικίας τους είναι απαραίτητα για την ανάπτυξή την ψυχική τους ωρίμανση.

Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να πιέζουμε τα παιδιά να κάνουν παρέες, που δεν θέλουν.
Μπορούμε όμως, να τα βοηθάμε να τονώνουν την αυτοπεποίθησή τους και να αποκτούν σιγουριά. Έτσι θα νιώσουν και πιο άνετα στο ξεκίνημα μιας νέας κοινωνικής επαφής.

Και, ναι, όπου θεωρούμε ότι χρειάζεται, η γνώμη-συμβουλή ενός ειδικού πάντα βοηθάει σε περιπτώσεις που δεν ξέρουμε πώς να διαχειριστούμε.

Η φιλία είναι ένα υπέροχο πράγμα και γι’αυτό πρέπει να τολμάμε.
Όπως έκαναν η Μίσα και ο Τζος!

Το βιβλίο “Η Μίσα κάνει φίλους” του Τομ Πέρσιβαλ με υπέροχη εικονογράφηση από τους Ας και Ζόι κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός
Μπορείτε να ξεφυλλίσετε τις πρώτες σελίδες του βιβλίου εδω

 

Μαμά Μαμαδοπούλου