Μια φορά κι έναν καιρό στα πολύ παλιά χρόνια, υπήρχαν στιγμές που βαριόμουν.
Ειλικρινά όμως, δεν μπορώ να θυμηθώ, πώς είναι όταν βαριέσαι.
Θυμάμαι το κενό, τα βαρίδια στα πόδια μου, την αίσθηση “Φέρε μου ένα σομπρέρο να αράξω σε μία γωνία με ένα στάχυ στο στόμα και να μην κάνω τίποτα”. Αυτή τη φάση έχω να τη νιώσω τα τελευταία 10 χρόνια.
Από τότε που έγινα μαμά, δεν προλαβαίνω.
Και δεν αναφέρομαι μόνο σε αυτά που θέλω να κάνω, αλλά και σε ανάγκες που φωνάζουν και αρκετές φορές ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ.
Όσο multitasking κι αν είμαι και πάλι, δεν προφταίνω.
Η αλήθεια είναι πως μου αρέσει που βρίσκομαι σε μία συνεχή δράση και κατ’ ουσία δεν συμπαθώ καθόλου τη βαρεμάρα.
Θα ήθελα όμως κάποιες στιγμές να μην κάνω τίποτα. Γιατί θα μπορώ.
Τότε που βαριόμουν είχα πολύ χρόνο κι έκανα λιγότερα και τώρα που πιέζομαι θέλω να κάνω τα άπειρα (σαφέστατα είμαι άνθρωπος που λειτουργεί σε πίεση αλλά μην το παρακάνουμε).
Φυσικά για οικονομία χρόνου, πολλά πράγματα τα έχω απλοποιήσει, ενώ κάποια άλλα δεν τα κάνω καθόλου, εφόσον κρίνω ότι δεν είναι απαραίτητα.
Ως πρωτάρα μαμά, έτρεχα να τα κάνω όλα ονειρεμένα.
Μεταξύ αυτών και προσπαθώντας να μοιάσω σε εκείνες τις vintage εικόνες με τις μαμάδες που είναι καλοχτενισμένες με φρέσκο μιζανπλί, μακιγιαρισμένες και χαμογελαστές να μαγειρεύουν το σούπερ κέικ πάνω σε έναν οργανωμένο και πεντακάθαρο πάγκο κουζίνας και το πιτσιρίκι δίπλα χαμογελαστό έτοιμο για διαφήμιση οδοντόκρεμας, είδα ότι δεν βγαίνει. Nope. Sorry! Δεν μπορώ να το καταφέρω. Άσε που δεν μου πάει και το μιζανπλί.
Αυτή η προσπάθεια, επειδή δεν γινόταν στα πλαίσια του “έχω ελεύθερο χρόνο, έλα να φτιάξουμε μία πίτα – ένα κέικ – ένα κάτι”, αλλά μεταξύ άλλων πραγμάτων και καταστάσεων με άγχωνε απίστευτα. Αυτό σήμαινε ψυχολογική πίεση, επιπλέον δουλειές, κούραση και όχι πάντα καλή διάθεση.
Ναι, η χαρά μετά τη δημιουργία είναι πάντα μεγάλη (αρκεί να σου πετύχει η συνταγή) και το χαμόγελο τεράστιο, όταν βλέπεις το πιτσιρίκι σου να καταβροχθίζει με μιαμ μιαμ διάθεση ό,τι έχεις ετοιμάσει, αλλά δεν είναι για κάθε φορά. Και ούτε συμβαίνει κάθε φορά (να τα λέμε κι αυτά).
Μέσα, λοιπόν στις πρώτες καταστάσεις που απλοποίησα επειδή τρέχω πολλές ώρες εκτός σπιτιού, είναι η ετοιμασία του snack για το σχολείο ή το απογευματινό του παιδιού.
Φυσιολογικό και λογικό να βαριέται να τρώει κάθε μέρα το ίδιο, οπότε έχω ένα βασικό μενού επιλογών που εναλλάσσεται και έτσι τρώει κάθε μέρα κάτι άλλο και μάλιστα υψηλής διατροφικής αξίας, πάντα σε συνδυασμό με το υπόλοιπο διατροφικό πρόγραμμα της ημέρας και εβδομάδας στο σύνολο.
Είναι απλά μικρά γευματάκια που ετοιμάζονται τόσο σύντομα, που ακόμη κι αν δεν προλαβαίνεις, προλαβαίνεις.
- Τοστ. Ψωμάκι – τυράκι- τοστιέρα. Εμείς το τοστ το φτιάχνουμε χωρίς κάποιο αλλαντικό, γιατί της κόρης μου της μυρίζει, λέει (παιδί του μπαμπά της). Όμως μετά το ψήσιμο, για νοστιμιά προσθέτω μία φέτα ντομάτα. Το κάνει πιο ζουμερό.
2. Ρολό αραβικής πίτας. Αραβική πίτα με τυρί, καπνιστή ή βραστή γαλοπούλα, μία φέτα ντομάτα και λίγο αγγούρι. Αυτό είναι από τα πιο αγαπημένα μας. Ελαφρύ και νοστιμότατο. (Στο δικό μου βάζω και μια τσαχπινιά τυροσαλάτας- Σλουρπ!). Μπορείτε να το ψήσετε εάν θέλετε. Γίνετε εξίσου νόστιμο. Περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα (που εμένα δεν μ’αρέσει).
3. Φρούτα. Η μπανάνα, είναι από τα πιο εύκολα snack. Ούτε καθάρισμα δεν χρειάζεται από τη μανοοοοούλα. Όμως αυτό που είναι πιο ωραίο και πιο καλό είναι η φρουτοσαλάτα που ετοιμάζω. Σε ένα μπολ κόβω σε κομματάκια το μισό από 3-4 διαφορετικά φρούτα και μετά τα ανακατεύω.Η φρουτοσαλάτα είναι έτοιμη.
4. Φρουτάδα. Έτσι την έλεγε η μαμά μου. Η φρουτάδα δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η φρουτόκρεμα που φτιάχναμε όταν ήταν μωρό. Επειδή θέλουμε να την κάνουμε φρουτοχυμό για να την πιεί με το καλαμάκι, την κάνουμε λίγο πιο αραιή ως χυμός με το καλαμάκι. Συνήθως βάζω 1/2 μήλο, 1 αχλάδι, 1/2 μπανάνα, 1 ακτινίδιο και φρέσκο χυμό πορτοκαλιού.
5. Ψωμί με βούτυρο και μέλι. Δύο φέτες από το ψωμί του φούρνου της γειτονιάς (ναι, εντάξει, κάποιες φορές ζυμώνω κι εγώ- είμαι προκομμένη), βουτυράκι και μελάκι. Μιαμ! Μάλιστα κάποιες φορές ρίχνω και λίγο κανέλα και θυμίζει, λέει, λουκουμάδες. Όταν δεν έχουμε φρέσκο ψωμί από το φούρνο, παίρνω 2 φέτες για τοστ τις φρυγανίζω και βάζω βούτυρο (που λιώνει από τη θερμότητα) και μετά μέλι.
6. Ψωμί με σπιτική μαρμελάδα της γιαγιάς. Και βέβαια, δεν είναι το ίδιο με το παραπάνω. Η γιαγιά φτιάχνει με περισσί μαεστρία διάφορες γεύσεις μαρμελάδας. Η τελευταία πρότασή της ήταν μια μαρμελάδα από πορτοκάλι, λεμόνι κλπ. Το tip με το φρυγανισμένο ψωμί του τοστ που σας είπα παραπάνω, το δοκιμάζω κι εδώ.
7. Κράκερς και τυρί γκούντα. Πόσο απλό, νόστιμο αλλά και χορταστικό.
8. Γιαούρτι. Από τα πιο αγαπημένα δικά μου σνακ, γαούρτι με μέλι και φρούτα ή μούσλι. Μπορώ να τρέφομαι μόνο με αυτό. OΜΩΣ το δικό μου παιδί, δεν έχει τόσες συμπάθειες με το σκέτο άσπρο γιαούρτι και τα συνοδευτικά του. Κάποιες φορές το τρώει, κάποιες φορές το κάνει νιανια (σε απλά ελληνικά) και μετά δεν τρώγεται και το πετάμε. Στη θέση πρότασης γιαουρτιού, επιλέγουμε μία διπλή συσκευασία Δέλτα Advance . Μπορεί να είναι για μικρότερες ηλικίες, αλλά εμείς συνεχίζουμε και τα καταναλώνουμε (χρησιμοποιώ α’ πληθυντικό, γιατί τρώω κι εγώ – σλουρπ!).
9. Επιδόρπιο Δέλτα smart . Τα Δέλτα smart επιδόρπια γιαουρτιού, είναι για μεγαλύτερες ηλικίες και λίγο πιο τσαχπίνικα με τα σοκολατένια μπιλάκια του και τις νοστιμιές του. Κυκλοφορεί σε 5 γεύσεις, είναι εμπλουτισμένα με ασβέστιο και βιταμίνη D.
10. Γαλακτοκέικ Δέλτα Smart. Αφράτο κέικ με γέμιση από φρέσκο γάλα! Κυκλοφορεί σε 3 απολαυστικές γεύσεις: • Με φρέσκο γάλα και μέλι. • Με φρέσκο γάλα και πραγματική σοκολάτα γάλακτος.• Με φρέσκο γάλα, πραγματική σοκολάτα γάλακτος και μαρμελάδα φράουλα. Το αγαπημένο της κόρης μου είναι αυτό με την πραγματική σοκολάτα γάλακτος. Όταν επιλέγουμε τις συσκευασίες που έχει 3+1 τεμάχια, φυσικά και βοηθάω κι εγώ να καταναλωθούν πιο εύκολα. Μιαμ.
Ναι. Ξέρω, φαίνεται ότι έχω ένα συναισθηματικό δέσιμο με τα προϊόντα της Δέλτα. Τα Advance ήταν τα πρώτα γιαουρτάκια που έφαγε η μικρή. Κάθε φορά που βλέπω τις συσκευασίες, μου έρχεται στο μυαλό εκείνο το φατσάκι με τα δύο δόντια, έτοιμο και ανυπόμονο να καταβροχθίσει την κουταλιά με τη νοστιμιά του επιδορπίου. Τα έφερε έτσι η ζωή και αυτή η συναισθηματική σχέση έγινε πιο έντονη, από το γεγονός ότι κείμενά μου δημοσιεύθηκαν στο μαμαδοblog του deltamoms.gr. Θα τα βρείτε ανάμεσα σε κείμενα άλλων φιλενάδων μαμάδων bloggers.
Κλείνοντας το μενού, θέλω να σας πω ότι το απογευματινό snack συνοδεύεται λίγο πριν ή λίγο μετά από έναν φρεσκοστημένο χυμό πορτοκάλι (εκτός από τις μέρες που επιλέγουμε την φρουτάδα, που περιέχει το χυμό).
Φυσικά και πάντα στο μενού μπαίνει κάποιο κρουασάν σφολιάτας με πραλίνα σοκολάτας από το φούρνο ή καμιά στριφτή τυρόπιτα ή τσουρεκάκι και δεν λέμε όχι στα τραταρίσματα από τις γιαγιάδες που είναι τυροπιτούλες, πάστα φλώρες, κεκάκια κλπ. Αφού τα φέρνουν να τις προσβάλουμε; Εκείνες θέλουν να μας δώσουν χαρά. Είναι σωστό; Δεν είναι. Σλουρπ! (Όσο οι γιαγιάδες βλέπουν τη μαμά να τρέχει, τα ταπεράκια αυξάνονται. ♥ )
Και βέβαια, υπάρχουν αυτές οι μέρες που βρίσκω χρόνο και έχω τη διάθεση και θα φτιάξω και κέικ και cupcake και πίτσα και τυροπιτάκια και κρέμες και άλλα γλυκάκια και άλλα πολλά. Όμως κακά τα ψέματα δεν είναι η καθημερινότητα.
Παλαιότερα είχα τα ενοχικά μου κι ένιωθα τύψεις που δεν περνούσα πολύ χρόνο στην κουζίνα και δεν ετοίμαζα όλα αυτά τα σούπερ νόστιμα γεύματα με τα τσαχπίνικα στολισμένα πιάτα, που έβλεπα ότι έφτιαχναν άλλες μαμάδες. Όμως τώρα πια δεν με απασχολεί, γιατί το έχω φιλοσοφήσει και ξέρω ότι με τα δεδομένα της δικής μου ζωής κάνω το καλύτερο, που μπορώ με αγάπη και φροντίδα για το παιδί μου.
Και όχι να το παινευτώ δηλαδής, αλλά το μενού σνακ “Της μαμάς που δεν προλαβαίνει” είναι γευστικό, δίνει εύρος επιλογών στον πελάτη και χωρίς να καθόλου αναμονή στο σερβίρισμα.
Καλή σας Όρεξη!
Μαμά Μαμαδοπούλου
4 Σχόλια
Στο ψωμί με βούτυρο και μέλι ρίξε από πάνω και μερικούς ξηρούς καρπούς. Με φυστίκια Αιγίνης μου το έφτιαχνε ο παππούς μου. Δεν υπάρχει καλύτερο!
Πωπωωωωω! Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ, Ελινάκι! 🙂
Θα την “τσάκιζα” τώρα μία φέτα.Σλουρπ!
Τί μου έκανες και είμαι στο γραφείο! Χαχαααααααα!!
Αυτό το γαλακτο-κέικ πρέπει να το πάρω, ξέρεις πόσο μου αρέσουν αυτά;;;
Και ζυμώνεις και ψωμί;;;; Πωωωωω! Βρε μπράβο!
Nα το πάρεις. Είναι και εξυπηρετική η συσκευασία. 3 + 1.
Τρως τα 3 εσύ και δίνεις το 1 στο παιδί. Τί; Δεν πάει έτσι; Χαχαχααααααααααα!!
Ζυμώνω ψωμί 1 φορά το 6μηνο και κάνω buzz μετά, για να νομίζουν όλοι, ότι το κάνω 2 φορές την εβδομάδα, ας πούμε.
Σε έπεισα κι εσένα, ε; Χαχαααα!! Σμουτς!!