Από πού πάνε για το Δημοτικό; ΜΕΡΟΣ Α!

 

 

 

 

 

 

 

Και θα πάμε Α’ Δημοτικου!!

………………………………………..(παύση)

Δεν είναι περίεργο που όλοι οι γονείς χρησιμοποιούμε Α’ πληθυντικό για ό,τι κάνει, περνάει, παθαίνει, ζει, σκέφτεται κλπ κλπ το παιδί;

“Είμαστε χαρούμενοι! Περπατήσαμε! Μιλήσαμε! Βγάλαμε δόντια! Θα πάμε παιδικό σταθμό! Θα πάμε στίβο! Θα πάμε Δημοτικό!” Όλα μαζί τα κάνουμε.  Ξαφνικά από την ώρα που γεννιέται το παιδί, ζεις την δική σου ύπαρξη, αλλά και του παιδιού σου.  Kαμμιά φορά  μάλιστα, προηγείται η ανάσα του παιδιού σου και μετά η δική σου! Και δεν είναι υπερβολική χρήση έκφρασης. Αφού ολα μαζί τα βιώνουμε. Χαίρεται, χαιρόμαστε.  Πονάει, πονάμε!  Πάει νηπιαγωγείο, το ζούμε μαζί .  Ετοιμάζεται να πάει Δημοτικό…τρώμε την φρίκη μόνοι μας!!! H φρίκη πάντα είναι δική μας!(Ευτυχώς!)

Μα…έχουμε τρελλαθεί!  Δημοτικό θα πάει.  Δεν ετοιμάζεται να πάει στον πόλεμο!

Ως μαμά με θεωρώ ψύχραιμη χωρίς υπερβολές.  Κάθε χρόνο άκουγα φίλους και συγγενείς με παιδιά μεγαλύτερα από το δικό μου, που ετοιμαζόντουσαν για την Α’ Δημοτικού και η αίσθηση που μου δημιουργούνταν είναι ότι …τέλος! Ό,τι έζησες, έζησες.  Από την ώρα που πάει Δημοτικό, θα ξαναηρεμήσεις….ποτέ! Και σκέφτομαι ότι από την ώρα που παντρευτήκαμε, άκουγα, “Τώρα που είστε οι δυό σας…καλά είστε. Κάτσε να μείνεις έγκυος!” Έμεινα έγκυος: “Τώρα που είσαι έγκυος…καλά είσαι! Κάτσε να γεννηθεί!”.  Γεννήθηκε: “Τώρα που είναι στην κούνια καλά είναι. Κάτσε να περπατήσει”.  Περπάτησε: ‘Τώρα που περπατάει καλά είναι! Κάτσε να αρχίσει να τρέχει!” κλπ κλπ   Σε όλες τις μέχρι τώρα φάσεις άκουγα κάτι σχετικό. Δεν λέω ότι είναι εύκολο να μεγαλώνεις ένα παιδί, αλλά δεν είναι και τιμωρία! Και από την μέχρι τώρα εμπειρία μου, στα περισσότερα πράγματα που ζουμε ως γονείς, δεν έχει να κάνει με το παιδί,  αλλά με εμάς. Είναι το άγχος μας για το άγνωστο. Το άγνωστο στο οποίο χωρίς να είμαστε εκπαιδευμένοι (εντελώς καθόλου-ντιπ κατά ντίπ στα πρωτότοκα)  θέλουμε να είμαστε όσο το δυνατόν άψογοι (βέβαια, με ποιό κριτήριο ????) και να προσφέρουμε το δυνατόν καλύτερο στο παιδί μας.

Χμ!!! Καλύτερο για ποιόν; Για εκείνο; Για εμάς; Και ποιό είναι το καλύτερο; Αυτό που επιβάλλει η κοινωνία, το σύστημα; Αυτό που θέλουμε εμείς;  Αυτό που θέλει το παιδί; Και πού ξέρει το παιδί; Και που ξέρει το σύστημα;  Και πού ξέρουμε εμείς;….Eμείς κατά βάθος ξέρουμε!

Ξέρουμε ότι αυτό που είναι καλό για το παιδί, είναι αυτό που θα το κάνει ευτυχισμένο όχι μόνο την συγκεκριμένη στιγμή-φάση που ζει, αλλά στην συνέχεια. Κι ευτυχισμένο είναι ένα παιδί,  που αγαπιέται, είναι ήρεμο, ισορροπημένο, ανέμελο, ζει την ηλικία του.

Το “μοντέλο” (γιατί μόνο έτσι μπορώ να το ονομάσω) παιδιού του σήμερα που απαιτεί το σύστημα , είναι ένα παιδί που προετοιμάζεται από νωρίς να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του αύριο. Ένα αύριο που από σήμερα θέλει παιδιά που μαθαίνουν να γράφουν από το νηπιαγωγείο,να μαθαίνουν 2 γλώσσες από το δημοτικό,  χρήση υπολογιστών, με αθλητικές δραστηριότητες, μουσικές γνώσεις κλπ για να μπορέσει να ακολουθήσει το ανταγωνιστικο μέλλον του….Μα…αυτό το παιδί πότε θα τα προλάβει όλα; Πότε θα παίξει; Πότε θα χαζολογήσει; Πότε θα ξεκουραστεί;  Πότε θα είναι παιδί;

Την ίδια ώρα και ενώ έχεις συζητήσει και με εκπαιδευτικούς, σκέφτεσαι,  “να το αφήσω και να μην το φορτώσω με όλα αυτά; Να κάνει μόνο τα βασικά;”.  Και σου λένε, ότι “αν δεν συμμετέχει, δεν θα μπορέσει να ακολουθήσει την υπόλοιπη τάξη και θα περιθωριοποηθεί. Και θα αποκτήσει συμπλέγματα. Και θα είναι άσχημα για το παιδί”. Και προβληματίζεσαι…

Και δεν είναι ότι θα τα αφήσεις και όλα ελεύθερα, κόντρα στο κατεστημένο και θα ζειτε οικογενειακώς ως τα “παιδιά των λουλουδιών”, αλλά….

……………………………………………………………………………………………………………………………………(ξανά-ματά παύση).

Δεν ξέρω τί πρέπει να κάνω. Δε νομίζω ότι θέλω να μου πει κανείς τί πρέπει, γιατί πιστεύω ότι κανείς δεν ξέρει στην πραγματικότητα.

Αυτό που θέλω είναι, να πάμε οικογενειακώς στον πρώτο αγιασμό ήρεμοι. Χαμογελαστοί. Χαρούμενοι.

Και θα κάνουμε ένα βηματάκι την φορά! Σιγά-σιγά!

Αν είμαστε αγαπημένοι και ήρεμοι μεταξύ μας, θα την βρούμε την άκρη.

Η ουσία είναι,  ότι θα πάμε Α’ Δημοτικού και είμαστε  ευτυχισμένοι!! 🙂

Ω! ΝΑΙ! 🙂

 

Συνεχίζεται…Εδώ   Από πού πάνε για το Δημοτικό; ΜΕΡΟΣ Β!

Διαβάστε ακόμη: 
Από πού πάνε για το Δημοτικό; ΜΕΡΟΣ Γ!
Από πού πάνε για το Δημοτικό; ΜΕΡΟΣ Δ!

Τhis is SPARTAAAAA…E…Δημοτικό!

Η Επιβίωση! Η πρώτη εβδομάδα στο Δημοτικό!