Mini οδηγός για ένα ταξίδι στο Παρίσι! (Και πολλές φωτογραφίες)

Είναι σίγουρο, ότι εάν κάνετε μία έρευνα, θα βρείτε πλήρεις υπέροχους ταξιδιωτικούς οδηγούς για το Παρίσι.

Όμως αφού σας είχα μιλήσει για τον τρόπο που αποφασίστηκε και οργανώθηκε αυτό το ταξίδι (Μπορείτε να διαβάσετε το σχετικό άρθρο εδώ : Πώς ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα. Ταξίδι στο Παρίσι!), είχα υποσχεθεί, ότι θα μοιραστώ μαζί σας όλα όσα αποκόμισα από αυτή την υπέροχη καλοκαιρινή εμπειρία, που ζήσαμε οι τρεις μας ως οικογένεια.

Θα γίνω πιο πρακτική και για να μην κουράσω με μεγάλο ποστ, σε αυτό το κείμενο θα σας μιλήσω μόνο για το Παρίσι και σε επόμενο για τη Disneyland.

Ας το πάμε βήμα-βήμα και μιλώντας για όσα εμείς δοκιμάσαμε.

• Γλώσσα Επικοινωνίας
  Στην τριμελή οικογένειά μας δεν μιλάει κανείς Γαλλικά. Συνεννοηθήκαμε μια χαρά στα Αγγλικά.
  Δεν θα σας πω ψέμματα, ότι δεν βοηθάει να γνωρίζετε τη γλώσσα της χώρας που θα επισκεφθείτε.
  Αρκετοί από τους Γάλλους που συναντήσαμε  δεν ήξεραν αγγλικά (δεν θέλω να πιστέψω, ότι δεν ήθελαν να μιλήσουν αγγλικά, ενώ ήξεραν).
• Εισιτήρια Metro
  Το πρώτο πράγμα που φροντίσαμε ήταν να βγάλουμε εισιτήριο για το Metro. Για έναν επισκέπτη που θα γυρίζει στο κέντρο του Παρισιού για να δει τα αξιοθέατα, συμφέρει να εκδώσει εισιτήρια ενιαία πάνω από 1 ημέρα. Με το ίδιο εισιτήριο μπαινοβγαίνεις στο μετρό όσες φορές θέλεις.
  Εδώ θα κάνω μία σημείωση: τα εισιτήρια είναι πολύ μικρά χαρτάκια.
  Είναι πιο μικρά χαρτάκια από τα δικά μας εισιτήρια.
  Αυτό σημαίνει ότι εάν δεν προσέξει κάποιος μπορεί να το χάσει πάρα πολύ εύκολα.
  Μας συνέβη 2 φορές. Την 1η μέρα η μικρή έχασε το 3ήμερο εισιτήριό της και το ξαναπληρώσαμε και την πρωτελευταία ημέρα το έχασε  ο καλός μου (ευτυχώς χρειαζόταν εισιτήριο για μόνο 1 ημέρα πλέον). Τα εισιτήρια είναι ακριβά σε σύγκριση με τα δικά μας (γύρω στα 20-30 ευρώ για 2-3 ημέρες), όμως υπάρχουν στάσεις παντού και αυτό σημαίνει ότι το πιο πιθανό είναι να μην χρειαστείτε άλλο μέσο μετακίνησης.
• Μετακίνηση με το Metro
  Οι γραμμές του Μετρό στο Παρίσι είναι πολλές.
  Τόσες που αν δεν προσέξεις, μπορεί να ξεκινήσεις για αλλού και αλλού να βρεθείς.
  Καλό θα είναι, πριν κάνετε τις πρώτες μετακινήσεις, να έχετε κάνει μια μικρή μελέτη σχετικά με τον προορισμό σας και να ξέρετε από πριν το χρώμα της γραμμής που σας εξυπηρετεί και τη στάση στην οποία είτε θα κατέβετε, είτε θα αλλάξετε να πάρετε άλλη γραμμή.
  Το να ψάχνετε τελευταία στιγμή για τη σωστή διαδρομή, είναι σίγουρο πως θα σας κάνει να χάσετε χρόνο και να έχετε και για λίγο μια μικρή ένταση, διότι όπως και να το κάνεις, είναι λίγο αγχωτικό το να ψάχνεις το σωστό δρόμο σε μια ξένη χώρα (που δεν ξέρεις και τη τοπική γλώσσα). Την πρώτη μέρα στην πρώτη μετακίνηση την “πατήσαμε” έτσι.
  Κάναμε 1-2 άσκοπα πέρα-δώθε και μας έγινε ένα καλό μάθημα. Από εκείνη τη φορά κάθε φορά πριν ξεκινήσουμε για το σημείο που θέλαμε να επισκεφτούμε, είχαμε κάνει το σχεδιασμό της διαδρομής και όλα κύλησαν υπέροχα. Σε κάθε στάση υπάρχει ένα “θυροτηλέφωνο” :p ενδοεπικοινωνίας, που πατώντας το κουμπί, μπορούν να σου δώσουν πληροφορίες. Ειλικρινά κάποιες φορές δεν μπορούσα να καταλάβω ακριβώς τί έλεγαν, αφού μιλούσαν σπαστά αγγλικά με προφορά γαλλικών.
• Γραμμές Metro
  Θα μείνω στις μετακινήσεις με το μετρό και θα σας πω κάτι που είναι και λίγο αστείο. Η κάθε γραμμή είναι διαφορετική. Εκτός από το διαφορετικό χρώμα, είναι και διαφορετικοί οι συρμοί. Κάποιοι είναι πιο σύγχρονοι και κάποιοι όχι. Η πρώτη μέρα ήταν λίγο αστεία, καθώς οι πόρτες των συρμών δεν ανοίγουν όλες αυτόματα και ούτε με τον ίδιο τρόπο. Βρεθήκαμε σε έναν σταθμό που ήμασταν οι μόνοι που θα επιβιβαζόμασταν. Δεν κατέβηκε κανείς, δεν ήταν να ανέβει κανείς άλλος, εμείς κοιτούσαμε το πόμολο της πόρτας που δεν ξέραμε πώς ανοίγει, πέρασε ο συρμός κι εμείς μείναμε, να περιμένουμε. Ευτυχώς στην επόμενη διαδρομή εμφανίστηκαν 1-2 ακόμη επιβάτες και παρακολουθώντας τους, μπορέσαμε να καταλάβουμε πώς ανοίγουν οι πόρτες και ανεβήκαμε κι εμείς (αλλιώς ακόμη εκεί θα ήμασταν). Αυτό και πάλι ήταν για τις πρώτες διαδρομές και μόνο. Από τη 2η μέρα όλα κυλούσαν ρολόι.
• Πρόγραμμα Ημέρας
  Όσον αφορά το πρόγραμμά σας : Το Παρίσι είναι τεράστιο και γεμάτο αξιοθέατα. Νομίζω ότι ακόμη κι ένα μήνα να μέναμε, δεν θα εξαντλούσαμε σε επισκέψεις όλα όσα θα άξιζαν να δούμε.
  Φτιάξτε ένα πρόγραμμα πριν το ταξίδι και πάρτε απόφαση ότι ίσως δεν πριλάβετε να δείτε όλα όσα σχεδιάζετε.
  Στην δική μας περίπτωση είχα ετοιμάσει ένα πολύ σφιχτό πρόγραμμα με τρόπο που δεν θα άφηνα ανεκμετάλλευτο το τελευταίο δεκάλεπτο. Στην εκτέλεση του σχεδίου και στην πραγματικότητα της 1ης μέρας διαπίστωσα, ότι κάτι τέτοιο ήταν πολύ απαιτητικό, κουραστικό και πιεστικό. Το βράδυ συζητήσαμε και πρότεινα να αφήσω εκτός κάποια μέρη, που ήθελα σαν τρελή να επισκεφτώ. Για να περάσουμε όλοι καλά και να απολαύσουμε τους ατελείωτους περιπάτους στο υπέροχο Παρίσι, έπρεπε να αφεθούμε και ανάλογα με το χρόνο κάθε μέρα να πράξουμε. Έτσι απολαύσαμε 3 μέρες χωρίς να τρέχουμε, ζώντας τις στιγμές στην ώρα τους και χωρίς άγχος. Εξάλλου μπορούμε να δούμε κι άλλα πράγματα την επόμενη φορά. 🙂
• Νερό (Νεράκι)
  Ξεχάστε το μισόλιτρο νερό που κάνει 50 λεπτά.
  Στο Παρίσι μπορείς να αγοράσεις νερό από περίπτερο, καφέ ή εστιατόρια με minimum € 2,50 το μπουκαλάκι του μισού λίτρου. Η πρώτη μέρα ήταν λίγο απογοητευτική σε αυτό το θέμα, αλλά επειδή το γνωρίζαμε και είχαμε ψάξει από πριν τί έπρεπε να κάνουμε, βρήκαμε ένα σούπερ μάρκετ που ήταν κοντά στο ξενοδοχείο και προμηθευτήκαμε μπουκάλια λίτρου, τα οποία σε 6άδες ή 8άδες μας στοίχιζαν 2,5- 3 ευρώ στο σύνολο.
• Φαγητό.
  Μπορείς να επιλέξεις εστιατόριο που θα απολαύσεις γκουρμέ γαλλική κουζίνα και θα αφήσεις τον οβολό σου, μπορείς να φας σάντουιτς από το δρόμο με 3 ευρώ ή να μπεις σε μια μπουλανζερί, μπρασερί κλπ και να δοκιμάζεις όλες τις λιχουδιές που έχουν.
  Επίσης υπάρχει γνωστή αλυσίδα fast food, η οποία μπορεί να μην είναι ό,τι καλύτερο, αλλά βοηθάει στην περίπτωση που δεν θέλεις να ξοδέψεις πολλά χρήματα, πιτσαρίες, ακόμη και έτοιμα γεύματα σε πακέτα σε μαγαζιά και μεγάλα σούπερ μάρκετ. Ναι, είναι όλα κάπως πιο ακριβά από την Ελλάδα.
  
  Ανάλογα με το σκοπό που έχεις, μπορείς να διαχειριστείς και τα οικονομικά σου. Εμείς κάναμε ένα mix για τις 3 μέρες. Και σε ένα γαλλικό εστιατόριο καθίσαμε παραγγέλνοντας πράγματα που δεν μας πήραν το σκαλπ και σε πιτσαρία στη Μονμάρτη φάγαμε και μια μέρα είχα τσακίσει τις μπρασερί και μπουλανζερί που συναντούσα, αλλά και fast food.
  Θα σας πρότεινα να κάνετε γευστικές δοκιμές σε πράγματα που θα συναντήσετε. Οι μικροί φούρνοι που υπάρχουν στο δρόμο κρύβουν γευστικούς θησαυρούς. Χωρίς να είναι απαραίτητο να ξοδευτείτε, μπορείτε να απολαύσετε μικρά σνακ γαλλικής προέλευσης.
• POS, αγάπη μου.
  Νομίζω ότι σε όλο το Παρίσι η χρήση καρτών είναι ο Νο1 τρόπος πληρωμής. Στα ταμεία του Μετρό δεν δέχονται να πληρωθούν παρά μόνο με κάρτα. Εάν θέλεις να χρησιμοποιήσεις μετρητά, πρέπει να απευθυνθείς στους αυτόματους πωλητές, όπου κι εκεί μπορείς να χρησιμοποιήσεις κάρτα. Τα Pos τους είναι συνδεδεμένα αυτόματα με τις ταμειακές μηχανές τους. Μόλις χτυπήσει το ποσό ο πωλητής, ο αγοραστής μόνος του βάζει την κάρτα και πληκτρολογεί το pin. Αυτό γιατί το λέω; Στην Ελλάδα δίνεις την κάρτα στην/ον ταμεία, χτυπάει στο POS το ποσό της μηχανής κι εκείνη/ος βάζει την κάρτα στο μηχάνημα. Εκείνη/ος δε, σου την επιστρέφει. Μαθημένη σε αυτόν τον τρόπο, περίμενα κάτι αντίστοιχο και εκεί. Καθυστερώντας λίγο σε αυτό, εκνεύρισα 2-3 ταμείες που ήταν λίγο πιο τσιτωμένες με τα νεύρα τους. Νομίζω τους πέρασε κι εγώ συνήθισα τη διαδικασία τις υπόλοιπες μέρες.
• Bonjour όλη μέρα.
  Παντού! Συνέχεια. Μέχρι να νυχτώσει.
  Μπορεί να θεωρηθείς και αγενής, εάν δεν απευθύνεις το χαιρετισμό μπαίνοντας σε ένα χώρο και να σε κοιτούν με “μισό μάτι”. Γενικά οι Γάλλοι είναι πολύ τυπικοί την ώρα που σε εξυπηρετούν. Θα έλεγα ότι αγγίζουν λίγο τα όρια της αυστηρότητας και ομολογώ ότι θα ήθελα να είναι λίιιιιγο περισσότερο φιλικοί.
• Καιρός
  Την εποχή που πήγαμε εμείς, Αύγουστο μήνα, ο καιρός ήταν λίγο περίεργος. Ξέραμε, από πριν ότι ίσως έχει βροχές. Είχε ο καθένας στο σακκίδιό του μια ομπρέλα σπαστή κι ένα αδιάβροχο. Καταρρακτώδεις βροχές δεν μας έτυχαν, οπότε τα ψιλόβροχα που μας συνάντησαν τα διαχειριστήκαμε μια χαρά με τον παραπάνω εξοπλισμό.
• Πορτοφολάδες
  Μέσα σε όλες τις συμβουλές που ακούσαμε πριν φύγουμε για το ταξίδι από φίλους που έχουν επισκεφτεί την πόλη του φωτός ήταν να προσέχουμε πολύ γιατί κλέβουν. Ειδικά στα τουριστικά σημεία. Παντού υπήρχαν υπενθυμίσεις για τους πορτοφολάδες. Χρειάζεται προσοχή, όπως σε κάθε άλλη εκδρομή σε τουριστικό προορισμό.  Εμείς ευτυχώς επιστρέψαμε χωρίς απώλεις. Είχα φροντίσει να έχω ένα τσαντάκι μικρό μπροστά μου με το πορτοφόλι και το κινητό μου, το οποίο κρατούσα πάνω μου, όποτε μπαίναμε σε μετρό και σε χώρους που υπήρχε πολυκοσμία. Όλα καλά.
• Ασφάλεια.
  Όταν ξεκινήσαμε αυτό το ταξίδι είχαμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι το Παρίσι είναι μία πόλη που έχει δεχτεί τρομοκρατικά χτυπήματα και δυστυχώς συνεχίζει. Όπως θα διαβάσετε και στο άρθρο που έγραψα σχετικά με το φόβο της κόρης μου για αυτό το ταξίδι ( Η μεγάλη έκπληξή μας από την αντίδραση της κόρης μας στην αποκάλυψη του ταξιδιού στο Παρίσι ), αποφασίσαμε ότι δεν θέλουμε να ζούμε με φόβο (όπως θέλουν οι τρομοκράτες) και λαμβάνοντας μέτρα θα κάνουμε αυτό το ταξίδι. Έχω, λοιπόν, να σας πω ότι το Παρίσι είναι γεμάτο περιπολίες. Παντού υπάρχει αστυνομία με βαρύ οπλισμό (έως και καταδρομείς, θα έλεγα), ιδιαίτερα στα τουριστικά σημεία. Στην είσοδο κάθε τουριστικού χώρου (μουσείου ή άλλου αξιοθέατου)γίνεται έλεγχος σε τσάντες και όχι μόνο. Στον Πύργο του Άιφελ π.χ. μας έψαξαν δύο φορές και πολύ καλά μάλιστα.

Το υπέροχο του ταξιδιού ξεκινάει από την ώρα που το προετοιμάζεις.
Ταξιδεύεις από την ώρα που κάνεις έρευνα για τα σημεία που θα επισκεφτείς, τον τρόπο που θα ταξιδέψεις, τα μέρη που θα μείνεις και όλο αυτό γίνεται ακόμη πιο υπέροχο, όταν συζητάς με φίλους που έχουν εμπειρία και μπορούν να δώσουν tip και συμβουλές.
Είχαμε την τύχη να έχουν επισκεφτεί αρκετοί φίλοι μας τον προορισμό κι έτσι μαζέψαμε πολλές συμβουλές και ακόμη περισσότερες προτάσεις.

Το πρόγραμμα που διαμορφώσαμε τελικά ήταν το παρακάτω:

1η ημέρα
Αφού κάναμε check in στο ξενοδοχείο, ξεκινήσαμε για την Παναγία των Παρισίων.
Επικσκεφθήκαμε πρώτα το Saint Chapelle που είναι πολύ κοντά και μετά βρεθήκαμε στη Notre Dame.

Sainte Chapelle

 

 

 

 

 

Παναγία των Παρισίων

Tελειώνοντας τη βόλτα μας περπατήσαμε στις γνωστές γέφυρες του Σηκουάνα, χαζέψαμε τον κόσμο, ανεβήκαμε και περάσαμε έξω από το Μουσείο του Λούβρου και συνεχίσαμε την τεράστια βόλτα μας στο Καρτιέ Λατέν.
Αρκετά κουραστική μέρα και γι’αυτό εκείνο το βράδυ αποφασίσαμε να μαζέψουμε λίγο τα “θελω” μας.
Ξέραμε ότι δεν είχαμε το χρόνο για να πάμε στο Μουσείο του Λούβρου. Την επόμενη φορά. 🙂

2η ημέρα
Το ξενοδοχείο μας βρισκόταν πολύ κοντά στη Μονμάρτη, άρα μετά το πρωινό η πρώτη μας εξόρμηση ήταν για τη Βασιλική της Καρδιάς και τα στενά σοκάκια της γραφικής περιοχής. Κάναμε μια απολαυστική βόλτα, θαυμάσαμε τη θέα για αρκετή ώρα και ξεκινήσαμε για το επόμενο σημείο επίσκεψης που ήταν το Μουσείο Ορσαί.

Η περιήγηση στο μουσείο μας αντάμειψε για τη μεγάλη αναμονή. Υπέροχος χώρος, υπέροχα εκθέματα και μια επίσκεψη που θα θυμάμαι για πάντα.

Φεύγοντας αποφασίσαμε να περάσουμε από το δρόμο που βρίσκεται το πολυτελές πολυκατάστημα Galleries Lafayetee για να το δούμε εσωτερικά και να ανέβουμε στην ταράτσα του από όπου θα θαυμάζαμε τη θέα.

3η ημέρα.
Η τελευταία μας μέρα ξεκίνησε με την επίσκεψη στον Πύργο του Άιφελ (για τη συγκεκριμένη επίσκεψη είχαμε βγάλει εισιτήρια πριν κάνουμε το ταξίδι). Οι ώρες που περάσαμε αρκετές, αφού πέρα από την περιήγηση επάνω στον Πύργο κάναμε βόλτα και κάτω από αυτόν για να βγάλουμε και τις απαιτούμενες αναμνηστικές φωτογραφίες. Για την επίσκεψη στον Πύργο του Άιφελ, πριν λίγο καιρό είχα ετοιμάσει αναλυτικό αφιέρωμα εδώ : Στον Πύργο του Άιφελ παρέα με την… κυρία Άιφελ
Στη συνέχεια αποφασίσαμε να πάμε στο ζαχαροπλαστείο – εστιατόριο της Angelina, για να πάρουμε λίγο από τον παριζιάνικο αέρα γαστρονομίας.

Παραγγείλαμε από ένα γλυκό κι ένα ρόφημα.

Αυτό που άξιζε πραγματικά από όσα δοκιμάσαμε ήταν η καυτή σοκολάτα ρόφημα.

Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο και το πρόγραμμα μας για το τελευταίο βράδυ ήταν το ακόλουθο : Επίσκεψη για φαγητό σε μία πιτσαρία στη Μονμάρτη δίπλα στη Βασιλική της Καρδιάς,

βόλτα στα Ιλύσια Πεδία, χάζι στην Αψίδα του θριάμβου και βέβαια ένα βιαστικό πέρασμα από το φωτισμένο Πύργο του Άιφελ.

3 ημέρες γεμάτες με πολλά πράγμάτα και απίστευτα άλλα που θέλαμε να δούμε.
Θέλαμε να πάμε στις Βερσαλίες, στο Κέντρο Πομπιντού, να περπατήσουμε στην περιοχή Le Marais, να περιηγηθούμε στο Μουσείο του Λούβρου και πόσα πόσα άλλα.
Δεν πειράζει. Καλά να είμαστε και θα το κανονίσουμε για την επόμενη φορά.

Γιατί το Παρίσι σε καλεί πάντα πίσω.

Τώρα που έχουν περάσει 4 μήνες, θα σας πω ένα περίεργο.

Μπορεί να μην έχω κάνει τα πολλά ταξίδια στο εξωτερικό στη ζωή μου, αλλά έχω πάει στο Λονδίνο για 3 βδομάδες, Σιγκαπούρη(που λάτρεψα) και Μπαλί. Αυτή τη γλύκα και τη νοσταλγία που μου άφησε το Παρίσι, δεν μου το άφησαν τα προηγούμενα ταξίδια.
Δεν ξέρω, εάν οφείλεται στο ότι ήταν το πρώτο ταξίδι που κάναμε και οι 3 μαζί στο εξωτερικό ή η δύναμη που έχει η πόλη και μαγεύει τους επισκέπτες της.

Αυτό που ξέρω είναι πως την ευχή-παράκληση του Take me to Paris, την νιώθω κι εγώ τώρα πια. (Αναστεναγμός!)

Μαμά Μαμαδοπούλου