slider ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ KIDS' CLOUD ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

ΟΤΑΝ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΑΠΟ ONLINE ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ OFFLINE ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΟ. :)

6 Απριλίου, 2014

Συνειδητοποιώ, ότι όσο ωριμάζω (γιατί δεν θα μεγαλώσω ποτέ εγώ, αγάπη μου! :p), βάζω τον εαυτό μου πιο συχνά στη διαδικασία να φιλοσοφεί/στέκεται στα πράγματα/στιγμές που ζει, όταν συμβαίνουν.

Εκτιμώ περισσότερα την ώρα που γίνονται ή που πρόκειται να συμβούν και όχι στη λήξη τους.

Όταν εκτιμάς την αξία κάποιας στιγμής, προσπαθείς να την ξεζουμίσεις.

Να ρουφήξεις κάθε ελάχιστη μικρή τόση δα σταγονίτσα.

Έτσι και φέτος στις Ψηφιακές Γειτονιές του 2014.

Περίμενα αυτό το διήμερο καιρό.

Είχα κανονίσει, έτσι ώστε η ιδιότητα της μαμάς, να πάρει μία μικρή άδεια για διακοπές.

Θα μου πείτε, η ιδιότητα της μαμάς παίρνει άδεια;

Και βέβαια.

Πρέπει, να παίρνει άδεια και να γεμίζει την καρδιά της και το μυαλό της με άλλες εικόνες και σκέψεις.

Να ανανεώνεται, να φορτίζει και να επιστρέφει καλύτερη, γιατί έκανε πράγματα για την ίδια. Για τον εαυτό της.

Έτσι, λοιπόν, είχα κανονίσει, να αναλάβουν τη φροντίδα της μικρής από την Παρασκευή το μεσημέρι ο μπαμπάς και οι παππουδογιαγιάδες.

Τις δύο μέρες, που παρακολουθούσα την εκδήλωση ήταν αναζωογονητικό το γεγονός, ότι ήμουν εκεί για μένα και ακόμη πιο υπέροχο, ότι οι δικοί μου άνθρωποι γνωρίζοντάς το, δεν μου έκαναν την παραμικρή κλήση στο κινητό.

“Να είσαι ήρεμη και να το χαρείς”, μου είπε η μαμά μου και έτσι ακριβώς έγινε.

Η Παρασκευή, μέρα στην οποία βρέθηκα “συμμαθήτρια” με τις φίλες μου blogger, αλλά και νέες γνωριμίες σε workshop με ανθρώπους,που θαυμάζω τη δουλειά τους.

Κάναμε “γαλαρία”, βέβαια, όπως είπε πολλές φορές η δασκάλα Σοφία Λιλίτσηπου  μας εξήγησε, τί είναι το Pitching, αλλά…συγγνώμη, “τσυρία”, είχα καιρό να δω τις φίλες μου. Αξιόλογα πράγματα και μοίρασμα εμπειριών με αμεσότητα και χιούμορ.

Θα σταθώ στη Mόνικα Κρητικού, που έκανε το workshop φωτογραφίας και την αποκαλώ “Δασκάλα”.

Βρίσκω αφορμή, κυρίες και κύριοι, να αιτηθώ δημοσίως σεμινάρια φωτογραφίας με τη Μόνικα.

Ήταν από τους πρώτους που μου είπε μερικά βασικά πράγματα, όταν είχα αγοράσει το “κοσκινάκι” μου (τη φωτογραφική μου) και με βοήθησε πολύ. Θέλω κι άλλα.

Τ’ακούει κανεεείιιιιις; Λέω.

Μονικα Κρητικού Ψηφιακές Γειτονιές

Επίσης, Βαγγέλης Προβιάς. Ένα όνομα, 250 λέξεις.

Το πεντάλεπτο για εκείνον(προσμετρώνται και οι ανάσες).

Τη μέρα για μένα. Όσες πρέπει να αρχίσω να γράφω, εάν θέλω κάποια στιγμή να γράψω μυθιστόρημα.

To workshop “Δημιουργικής Γραφής” στο τέλος της ημέρας ήταν εξαιρετικό.

Αυτός ο άθρωπος (όχι δεν ξέχασα το “ν”), είναι καταπληχτικός. Χείμαρρος από την πρώτη στιγμή, που ανέβηκε στη σκηνή και βεβαίως δημιουργικός (Εμ…πώς θα δίδασκε δημιουργική γραφή, αφού;  ).

Βαγγέλης Προβιάς Ψηφιακές Γειτονιές

Από τα workshop έμαθα πράγματα, τα οποία θα εφαρμόσω, αλλά γνώρισα και πράγματα που ίσως δοκιμάσω.

Αυτή η πρώτη μέρα ήταν σαν ένα μικρό 1ο reunion.

To Σάββατο βρέθηκα εκεί νωρίς-νωρίς.

Είπα να μην την “πάθω”, όπως πέρυσι, που από τον πολύ κόσμο κόντευα να βρω parking στο Λυκαβηττό, οπότε 09:40 ήμουν εκεί με τη φωτογραφική και το κινητό loaded και καθαρή μνήμη σε όλα (τεχνικά και ψυχικά), για να καταγράψω στιγμές και να μάθω.

Όσο συμπυκνωμένα κι αν τα γράψω και πάλι δεν θα μπορέσω να συμπεριλάβω τα περισσότερα, θα σας πω κάποια highlight. Έτσι για να δείτε τα πράγματα λίγο μέσα από τη δική μου ματιά.

Είμαι σίγουρη, ότι θα υπαρχει τέτοια κάλυψη του γεγονότος από τους περισσότερους που ήταν εκεί…ίσως και από αυτούς που δεν ήταν, αφού υπήρχε live streaming, που μπορείτε να διαβάσετε εδώ  http://psifiakesgeitonies.gr/media

Φαντάζομαι ότι σταδιακά θα ανεβαίνουν άρθρα, οπότε και θα έχετε την ευκαιρία να πάρετε γεύσεις και στιγμιότυπα από διαφορετικούς γείτονες.

Την παράσταση της εκδήλωσης την έκλεψε ο ένας και μοναδικός, ανήσυχος, κοινωνικός, προσιτός, φιλικός, εκδηλωτικός και χαμογελαστός  Τσεκούρας.

Αυγουστος και Θοδωρής Τσεκούρας Ψηφιακες Γειτονιες

Ο υιός! :p

Ε…ο Θοδωρής Τσεκούρας ήταν ο παρουσιαστής, όσο κι να κάποιες στιγμές φαινόταν το αντίθετο.

Αυγουστος - Θεόδωρος Τσεκουρας Ψηφιακές Γειτονιές

Ο Yazter-Κώστας Βογιατζής ήταν πολύ τυχερός, που την ώρα που είχε την ομιλία του, ο Αύγουστος είχε αποχωρήσει με τη γιαγιά του, γιατί έπρεπε να πάει για ύπνο. Είμαι σίγουρη, ότι θα είχε ανέβει στη σκηνή, να του πιάσει κουβέντα. :p

Θεωρώ, ότι κάπως έτσι βοήθησε και την καριέρα του πατέρα του να εκτιναχθεί και να έχει κλείσει παρουσίαση και στις “Ψυγειακές Γειτονιές”, όπως μας ανακοίνωσε.

Θα καταγγείλω, βέβαια, την ασυνέπεια του παρουσιαστή, ο οποίος λίγες μέρες πριν μας είχε δηλώσει στο facebook, ότι θα εμφανιστεί με σκούφο Winnie the Pooh και τελικά, δεν το τήρησε.

Και μια και αναφέρθηκα στον Yatzer, θα σας πω, ότι δεν είχα ασχοληθεί πολύ νωρίτερα με το site του και το ποιος είναι. Δεν ήξερα το μέγεθος υλοποίησης του ονείρου του.

Yatzer Ψηφιακές Γειτονιές

Ένιωσα την αλήθεια του, κατάλαβα την ανακύκλωση της ενέργειας σε αυτό που κάνει και τον χάρηκα για τον τρόπο, που το αντιμετωπίζει.

Είχα την ευκαιρία να μοιραστώ μαζί του λίγες κουβέντες μετά και να διαπιστώσουμε, ότι δεν είναι μόνος του σε αυτό το ταξίδι ικανοποίησης ονείρων.

Είναι από τις φορές που κάποιος άγνωστος σε κάνει να καμαρώσεις για την εξέλιξή του, όπως συνέβη και με τους  Βασίλη Βαρδάκα και Βλάση Μαρωνίτη των Εκδόσεων Key Books.

Keybooks

(Εικόνα από τις Ψηφιακές Γειτονιές )

Aυτοί οι δύο ομιλητές και η ιστορία τους ήταν η μέγιστη απόδειξη στην πράξη της φράσης που λέω πάντα πάντα ΠΑΑΑΝΤΑ στον εαυτό μου και στους φίλους μου, όταν θέλουν να κάνουν κάτι και διστάζουν:

“Τί έχεις να χάσει, αν το προσπαθήσεις; Όσο ακατόρθωτο κι αν είναι. Όσο δύσκολο.”

Ποτέ δεν ξέρεις, τί μπορεί να σου φέρει μία προσπάθεια να αγγίξεις ένα όνειρο, όσο μακρινό κι αν φαίνεται.

Τους χάρηκα, τους χειροκρότησα και αναζήτησα να βρω κάποιον από τους δύο στο διάλειμμα για να του σφίξω το χέρι και να πω “Μπράβο! Μπράβο σας!”.

Για τη Σοφία Γκιούσου, τί να σας πω τώρα….ΘΕΑ!Ανέβηκε να μιλήσει και σάρωσε τα πάντα.

Σοφια Γκιούσου kidscloud

Την ακολουθούσα στο twitter, διάβαζα τα άρθρα της, αλλά άλλο να τη διαβάζεις, κι άλλο να τη βλέπεις.

Απολαυστική, εξαιρετική και ουσιαστική.

Είχε μια ιστορία να πει, τη δική της ιστορία, που ήταν η χαρά της ζωής, η αυθεντικότητά της σε όλα όσα έκανε και κάνει.

Όπου τελικά, αυτό που μου έμεινε και από εκείνη αλλά και από τους υπόλοιπους ομιλητές ήταν, ότι όταν κάνεις κάτι που πιστεύεις, αγαπάς, νιώθεις και το κάνεις με αγάπη, αλήθεια, πίστη, επιμονή και με την ψυχή σου, τραβάς κοντά σου όμορφα συμβάντα, υπέροχες συναντήσεις, που μπορεί να είναι άνθρωποι, αλλά και ευτυχείς καταστάσεις που σε βοηθούν να εξελίσσεις το όνειρό σου και εσένα.

Πολλές φορές μπαίνουν βάσεις για  ένα εντελώς καινούριο όνειρο, που σε πάει αλλού.

Συγκίνηση με την εμφάνιση του  “Παραμυθά”.

Με το που ανέβηκε στη σκηνή, ένιωσα λες και ξαφνικά έγινα 5 χρονών πάλι. Μιλούσε, άκουγα τη φωνή του και περίμενα πότε θα τον δω να πετάει.

Στα μάτια της ψυχής μου συνέβη κι αυτό.

Παραμυθάς Ψηφιακές Γειτονιές

Χαρά, υπερηφάνεια και συγκίνηση για την Αθηνούλα μας, την Αθηνά Πάνου, που την παρακολουθώ 3 χρόνια να κυνηγάει με πίστη, αγάπη και επιμονή το όνειρό της και να το ζει πια.

Η ομιλία της έβγαλε όλη την αγάπη, την αυθεντικότητα και τον ενθουσιασμό της, για αυτό που κάνει.

Και είναι σίγουρο, ότι την περιμένουν πολλά ακόμη!:)

Αθηνά Πάνου Ψηφιακές Γειτονιές

Υπήρχαν και αυτές οι δύο ομιλίες που σε αφήνουν με μία άλλη γεύση στο στόμα.

Αυτή της ιστορίας των Νίτσα και Νίκου Κωνσταντινίδη, που η αγαπημένη Κατερίνα Χλωροκώστα μας διηγήθηκε και άγγιξε τις καρδιές μας για την ανθρωπιά και τη συμβολή αυτών των ανθρώπων.

Η ιστορίας της Λυδίας και του Ναυτίλου, που έκανε καρδιές να σφίξουν, να κλάψουν αρκετοί μέσα στην αίθουσα και εμένα να στέκω να κοιτώ αυτόν τον πατέρα, που θαυμάζει την ψυχική και συναισθηματική δύναμη του παιδιού του, που το νιώθει κάποιες φορές  πιο δυνατό από τον ίδιο.

Ήθελα να του μιλήσω στο διάλειμμα και να του πω, ότι η δύναμη του παιδιού του, πηγάζει από την δική του αγάπη προς εκείνη, όπως και το δικό της γλυκό χαμόγελο του δίνει την ελπίδα, αλλά δεν μπόρεσα. Ένιωσα τόσο μικρή μπροστά στο σθένος του, που δεν είχα λόγια να εκφράσω.

Και ήταν αυτές οι δύο ομιλίες, που κάπου εκεί στη μέση της εκδήλωσης, σε επαναφέρουν στα βασικά της ζωής σου, σε αυτά που πιστεύεις. Νομίζεις ότι οι δυσκολίες και οι πίκρες σου αφαιρούν το όνειρο.

Κι όμως υπάρχουν άνθρωποι που δεν το βάζουν κάτω ούτε τότε.

Και αυτοί οι άνθρωποι είναι εκείνοι, που τα μάτια και η ψυχή μου θαυμάζουν πιότερο.

Και όλα αυτά, όλες αυτές οι ιστορίες χαράς, λύπης, επιτυχίας δημιουργικότητας, όλες δυναμώνουν και φωτίζονται με το μοίρασμα.

Με το μοίρασμα σε ένα blog, site, social media, εκεί που οι άνθρωποι μπαίνουν online, για να αγγίξουν την επαφή σε μία άλλη μορφή, που φαντάζει μακρινή, αλλά είναι τόσο δίπλα.

Αδυνατώ, να καταγράψω όλους τους ομιλητές.

Όλοι είχαν κάτι να πουν και αυτή η πολυσυλλεκτικότητα είχε το όμορφο, ότι η κάθε ιστορία μπορούσε να αγγίξει περισσότερο ή λιγότερο τον κάθε ένα από εμάς που βρισκόταν στην αίθουσα.

Ξεχωριστή και με αέρα δυναμικής η Esther Van De Paal του Babyccino, που ήρθε από το Amsterdam ειδικά για την εκδήλωση, η οποία μας μίλησε για το πώς 4 διαφορετικές γυναίκες από 4 διαφορετικά σημεία της γης κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα δυνατό site μόνο και  μόνο γιατί το ήθελαν πολύ και πίστευαν σ’αυτό.

Ακουσαμε εκπληκτικά λόγια από την κυρία Σοφία Μαντουβαλου, που νόμιζα ότι άκουγα κάποιον να μου διαβάζει λογοτέχνημα, για τo στυλ και στο Blogging από την Αννούσα Μελά, start up και νέες προσπάθειες από τον Απόστολο Αποστολάκη,  για το πρωτότυπο περιεχόμενο τον Κίμωνα Φραγκάκη, τους Παναγιώτη Βρυώνη & Ελίνα Αντωνοπούλου  που μας μίλησαν για το ftiaxto.gr και το Longaccess.com και βέβαια, για την ελπιδοφόρα και αισιόδοξη προσπάθεια του #einai2030 μας μίλησαν ο Γιάννης Γιαννούδης και Tάσος Παγκάκης.

Η χαρά και το καμάρι είναι απερίγραπτο, όταν τα κορίτσια μας...έτσι τα νιώθω, ανέβηκαν στη σκηνή για να μιλήσουν στα πανελ.

Όλες εξαιρετικές και φωτεινές ήταν εκεί, για να τις ακούσουμε και να τις χειροκροτήσουμε.

panel1 Ψηφιακές Γειτονιές

panel

(Εικόνα από τις Ψηφιακές Γειτονιές )

panel3 Ψηφιακές Γειτονιές

Αυτή η 2η μέρα ήταν η μέρα της μεγάλης γιορτής, η  μέρα του μεγάλου reunion, όπου βρεθήκαμε αγαπημένοι φίλοι από διαφορετικά σημεία της Ελλάδας, φίλοι με τους οποίους μοιράζεσαι καθημερινά τα νέα σου αλλά βλέπεις μια φορά το χρόνο.

Αυτές οι αγκαλιές της συνάντησης, που ήταν τόσο ζεστές και τόσο σφιχτές, γιατί θέλεις πραγματικά να βγάλεις όλη αυτή την αγάπη…ναι, αγάπη, που νιώθεις για αυτόν τον άνθρωπο, που είναι σχεδόν καθημερινά δίπλα σου, ουσιαστικά και σε νοιάζεται. Αγκαλιές με τους φίλους σου.

Θέλω να πω, ένα  μεγάλο Μπράβο στην ομάδα των ανθρώπων των Ψηφιακών Γειτονιών, για την εξαιρετική  διοργάνωση και δεν μπορώ παρά να θαυμάσω την έμπνευσή τους και να χαρώ με τη χαρά τους, που είδαν το όνειρό τους, να πραγματοποιείται για δεύτερη χρονιά.

Και πώς καταλαβαίνεις, ότι ένα συνέδριο είναι για blogger;

Όταν εμφανίζονται γλυκά και φαγητά, πρώτα βγαίνουν οι φωτογραφικές και τα κινητά και μετά τα καταβροχθίζουμε. 😛

cupake ψηφιακές γειτονιές

Έφυγα κερδισμένη, γεμάτη από αγάπη, έμπνευση, κι άλλα όνειρα, νέες γνωριμίες, που δεν ξέρεις…μπορεί να εξελιχθούν σε νέες φιλίες.

Με όλα αυτά στην καρδιά μου και στο μυαλό μου, θα κάνω ακόμη πιο όμορφες τις μέρες μου.

Αυτή είναι η πραγματική χαρά του, να είσαι online.

Moιράζεσαι! Διαιρείς.

Και είναι η μοναδικότητα αυτής της διαίρεσης, που πολλαπλασιάζει.

Πολλαπλασιάζει φίλους και όμορφες εικόνες στη μέρα σου.

Και ίσως έτσι..ίσως..δεν ξέρω, γίνεσαι και ακόμη καλύτερος άνθρωπος.

Ραντεβού στις επόμενες Ψηφιακές Γειτονιές.

Με αγάπη! Οnline και Offline! 🙂

 

Μαμά Μαμαδοπούλoυ

cupcakes2 ψηφιακές γειτονιές

16 Σχόλια

  • Reply Martha 6 Απριλίου, 2014 at 9:51 μμ

    Ήμουν κι εγώ εκεί το Σαββατο αλλά με την Δώρα να τρέχει σαν τρελή γύρω γύρω και να τσιρίζει όταν μπαίναμε στην αίθουσα δεν κατάφερα να ακούσω καμία ομιλία!
    Παρ’όλα αυτά έστω κι έτσι η εμπειρία ήταν μαγική!
    Περιμένω κι εγώ την επόμενη χρονιά για να το ζήσω όπως το αξίζει!

    • Reply KidsCloud 7 Απριλίου, 2014 at 12:01 μμ

      Είμαι σίγουρη ότι την επόμενη φορά θα το ζήσεις, όπως το αξίζει.

      Πιστεύω, ότι έπρεπε να αφήσεις τη Δώρα να ανέβει στη σκηνή, να μας μιλήσει.
      Και πάλι όμως, νομίζω ότι η εμπειρία θα ήταν μαγική έστω και στο χωλ με όλους τους φίλους!
      Να είσαι καλά και θα τα πούμε του χρόνου! 🙂

  • Reply Κάλη 6 Απριλίου, 2014 at 11:18 μμ

    Κυρία Μαμαδοπούλου η αλήθεια είναι ότι δεν σε ευχαριστήθηκα αυτές τις ημέρες με τόσο κόσμο. Ωστόσο η ανάρτησή σου (νομίζω και η πρώτη από τις δεκάδες που θα ακολουθήσουν) είναι περιεκτικότατη και απολαυστικότατη!!! Φιλάκια πολλά! Κάλη

    • Reply KidsCloud 7 Απριλίου, 2014 at 12:03 μμ

      H αλήθεια είναι, ότι ούτε εγώ σε ευχαριστήθηκα.
      Αφου μιλούσες με τόσο κόσμο συνέχεια. Μέχρι και με τον Yatzer έκαμες κουβέντα πια! :p

      Πρέπει να κανονίσουμε άμεσα μία συνάντηση,να πιούμε καφέ νομίζω.
      Σε φιλώ πολύ! 🙂

  • Reply Kiriaki Charitaki 6 Απριλίου, 2014 at 11:55 μμ

    Σε είδα κάποια στιγμή φευγαλέα. Με ρωτάνε “Ρε συ θύμισέ μου ποιά είναι η κοπέλα” μου λένε. “Η Μαμά Μαμαδοπούλου” τους λέω και πάω να σε πλησιάσω και τσάπ, περνάνε από μπροστά μου τα hot dog. Ε, μετά σε έχασα 🙁
    Σε ευχαριστούμε πολύ, μακάρι την επόμενη φορά, να καταφέρω να σε πλησιάσω!

    • Reply KidsCloud 7 Απριλίου, 2014 at 12:07 μμ

      Είναι άτιμοι αυτοί οι δίσκοι με τα hot dog.
      Όπως κι αυτοί με τα cupcake.
      Αδίστακτοι, παιδί μου!

      Θα βρεθούμε εμείς και θα τα πούμε. Σίγουρα και σύντομα! 😉

  • Reply Νewagemama 7 Απριλίου, 2014 at 8:24 πμ

    Α, τι ωραίος απολογισμός! Είσαι πια και μαμά – ρεπόρτερ- φωτορεπόρτερ!

    • Reply KidsCloud 7 Απριλίου, 2014 at 12:08 μμ

      Μετά το μάνα-raver και μάνα-blogger, τώρα και μάνα-φωτορεπόρτερ! :p Σε ευχαριστώ, αγαπημένη Newagemama!
      Χάρηκα πολύ πολύ, που ήμασταν κόντά αυτές τις 2 μέρες! 🙂

  • Reply Georgina Kassavetes 7 Απριλίου, 2014 at 11:21 πμ

    Χορτασική αναρτηση, ειδικά προς το τέλος!!!

    • Reply KidsCloud 7 Απριλίου, 2014 at 12:09 μμ

      Έλειπες φέτος. Το ομολογώ.
      Πιστεύω ότι πρέπει να αρχίσουν να οργανώνουν Ψηφιακές Γειτονιές ανά την Ελλάδα. Όπως το Tedx. E;
      Σε φιλώ! 🙂

  • Reply Σοφια Γκ. 7 Απριλίου, 2014 at 12:24 μμ

    Χίλια ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια (και χάρηκα πάρα πολύ που επιτέλους τα είπαμε από κοντά).

    Ήταν μια πολύ όμορφη μέρα, με καλές παρουσιάσεις, συζητήσεις, γέλια και γενικά πολύ έμπνευση.

    • Reply KidsCloud 7 Απριλίου, 2014 at 12:41 μμ

      Και λίγα είπα, να ξες! 😉

      Εγώ να δεις, πόσο χάρηκα!
      Πραγματικά πολύ όμορφη μέρα!
      Πιστεύω, ότι το ξετινάξαμε το Hub από θετική ενέργεια!

  • Reply My Lovable Baby 8 Απριλίου, 2014 at 5:31 μμ

    Καλά, δεν παίζεσαι! Είσαι φοβερή ρεπόρτερ λέμε…
    Δεν άφησες τίποτα να πέσει κάτω. Τα είπες όλα “χαρτί και καλαμάρι”. Είσαι απίθανη! Δε νομίζω ότι χρειάζεται κανείς να δαβάσει κάτι άλλο για το event. Είπες και ελάλησες 🙂

    Σου στέλνω φιλάκι. Δε μιλήσαμε πολύ, αλλά ποιον να πρωτοδώ και τι να πρωτοκάνω για τόσο λίγο που ήρθα φέτος…
    Ραντεβού του χρόνου.

    • Reply KidsCloud 8 Απριλίου, 2014 at 7:27 μμ

      Βρε, είναι που με ειδοποιούσαν απο το κοντρόλ να τελειώνω, γιατί έχουμε και δουλειές, αλλιώς θα έγραφα το sequel. :p

      Μωρομανούλα, πού να προλάβεις να μας δεις όλους σε τόσο λίγο χρόνο.

      Πήραμε μια τζούρα. 🙂
      Nα είμαστε καλά και του χρόνου πάλι εκεί θα είμαστε!! Φιλί μεγάλο! 🙂

  • Reply Sofi Koukoubagia 9 Απριλίου, 2014 at 8:01 μμ

    Αχ, δεν σε είδα όσο ήθελα!!!!!
    Και καθόμασταν και στην ίδια σειρά, έβλεπα έβγαζες ένα σωρό φωτογραφίες και στηρίχτηκα πάνω σου! Εκείνη που είμαι κι εγώ θα την πάρω, ε υπέροχη Μαμά Μαμαδοπούλου;;;;;;

    • Reply KidsCloud 9 Απριλίου, 2014 at 9:37 μμ

      Καλέ, ναι! Για σένα ό,τι θες!
      Προχώρα! 🙂
      Η αλήθεια είναι, ότι ήθελα κι εγώ να τα πούμε λίγο περισσότερο.
      Την επόμενη φορά! Φιλί μεγάλο! 🙂

    Leave a Reply

    You Might Also Like

     

    Εγγραφείτε στο newsletter για να μαθαίνετε νέα για εκδηλώσεις, βιβλία,
    διαγωνισμούς κ.α.

    Διεύθυνση email

    Subscribe!