Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙIIIIΦΗΜΗΣ ΠΙΤΣΑΣ ΜΟΥ! ;)

Ε, μπορώ να παινεύομαι κι εγώ για κάααααατι.

Εδώ και ….(κάτσε.χμ…… ξεκίνησα να τη φτιάχνω, όταν παντρεύτηκα…άρα 2014-2002=…) 12 χρόνια η πίτσα μου είναι από τα πιο αγαπημένα “πιάτα” των φίλων μου και των συγγενών μου.

Συμπεριλαμβάνεται πάντα στο εκάστοτε menu party, συγκέντρωσης της παρέας  για φαγητό, μεζέ κλπ

 

Δεν ανακάλυψα τη συνταγή, άρα δεν είναι δική μου.

Ίσως ο συνδυασμός των υλικών που προσθέτω την κάνει λίγο πιο νόστιμη. 🙂

Τη συνταγή μου την έδωσε η μαμά μου, που της την έδωσε ένας ξάδερφός της που είχε κάποτε πιτσαρία, που του την είχε δώσει…ε….Wait…(Δεν ξέρω, ποιός του την είχε δώσει…Αχμ…!)

Η προέλευση της συνταγής, λοιπόν,  χάνεται στα βάαααθη των αιώνων (πςςςς!).

Eίναι γρήγορη, εύκολη και αφού μπορώ εγώ, μπορείτε και εσείς!

Τα υλικά που θα καταγράψω είναι για ένα μεγάλο ταψί (ε, δεν το έχω μετρήσει τώρα…).

Για να καταλάβετε, για αυτή τη δόση χρησιμοποιώ το ταψί που δίνουν οι κατασκευαστές με την κουζίνα όταν την αγοράζεις (ήμουν περιγραφική νομίζω :p).

Yλικά, λοιπόν (για μία σχετικά λεπτή ζύμη):

* Mισό πακέτο αλεύρι, που φουσκώνει μόνο του (ή το τεμπέλικο, όπως το λέω)

* Λιγότερο από μισό κουταλάκι του γλυκού αλάτι

* Λιγότερο από μισό κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη

* Νερό (1 ποτήρι του νερού περίπου)

* Λάδι (2 -3 κουταλιές της σούπας)

* Ρίγανη

* Πιπέρι

* Τυρί γκούντα (τριμμένο ή σε φέτες)

* Σάλτσα ντομάτα ή κέτσαπ (ακόμη καλύτερα ντομάτα φρέσκια)

Αυτά είναι τα βασικά υλικά, που χρειάζονται για κάθε πίτσα.

Τώρα κατά προτίμηση μπορείτε να συμπεριλάβετε μπέικον, καπνιστή ή βραστή γαλοπούλα, ζαμπόν και ό,τι άλλα αλλαντικά σας κάνει κέφι,  μανιτάρια, πράσινη ή κόκκινη πιπεριά, φέτα ή ό,τι άλλο έχετε δοκιμάσει σε πίτσα ή  θέλετε να δοκιμάσετε.

Η δική μου συνταγή περιλαμβάνει μπέικον (ψιλοκομμένο), καπνιστή γαλοπούλα (ψιλοκομμένη) και (όταν είναι τσεκαρισμένο ότι δεν θα έχουμε αλλεργικό στην παρέα) μανιτάρια.

Ξεκινάμε:

Σε ένα μπωλ, λεκάνη, ό,τι σας βολεύει whatever αδειάζετε το αλεύρι, το αλάτι και τη ζάχαρη και με ένα κουτάλι τα ανακατεύετε καλά.

Ρίχνετε λίγο λίγο το νερό και το ανακατεύετε με το κουτάλι μέχρι να δημιουργηθεί κάτι μεταξύ χυλού και ζύμης.

Μην ρίξετε το νερό όλο μαζί. Επίσης tip: αν μπορέσετε να έχετε το νερό λίγο χλιαρό (ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΡΜΟΣΙΦΩΝΑ-Συγγνώμη που φωνάζω, αλλά το άκουσα και αυτό κάποια στιγμή), η ζύμη θα γίνει πιο αφράτη.

Προσοχή! Δεν πρέπει να γίνει αραιός χυλός, όπως αυτός που φτιάχνουμε τους λουκουμάδες ή τις τηγανήτες.

Θα σύστηνα να μην το κάνετε με το χέρι γιατί η ζύμη-χυλός, θα κολλάει στα δάχτυλα.

Όσον αφορά την ποσότητα νερού θα το δείτε και λίγο “με το μάτι”, όπως λέει και η μαμά μου. Μπορεί να χρειαστεί λίγο περισσότερο.

Αφήνετε τη ζύμη-χυλό να “ξεκουραστεί” για λιγο (15′-30′).

Στη συνέχεια ρίχνετε το λάδι στο ταψί και το απλώνετε.

Αδειάζετε τη ζύμη-χυλό με το κουτάλι και στο σημείο αυτό είναι που μπαίνει το χέρι. :p

Λαδώνετε τα χέρια σας, είτε με την ποσότητα, που έχει περισσέψει στο ταψί, είτε με λίγο επιπλέον  λάδι, που θα προσθέσετε και απλώνετε τη ζύμη-χυλό ομοιόμορφα. Ο λόγος, που λαδώνουμε τα χέρια μας είναι, γιατί η  ζύμη θα κολλάει, όπως προείπα, στα δάχτυλα και δεν θα επιτρέπει να την απλώσουμε στο ταψί. Απλά θα κολλάει στο χέρι (το είπα, ότι κολλάει στο χέρι; :p).

Αφού την απλώσετε καλά, αλείφετε την επιφάνεια με σάλτσα/κέτσαπ/ ή απλά βάζετε φρέσκια ντομάτα σε φέτες (ανάλογα με την προτίμησή σας) και ρίχνετε από πάνω πιπέρι και ρίγανη (αν σας αρέσει).

Προσθέτετε ψιλοκομμένα τα αλλαντικά της επιλογής σας ή ό,τι άλλο θέλετε (π.χ. μανιτάρια) και απλώνετε ομοιόμορφα από πάνω το τυρί, για να καλύψετε τα υπολοιπά υλικά.

Αν θέλετε μπορείτε να προσθέσετε από πάνω λεπτές φέτες ντομάτας ή πιπεριάς ή και τα δύο.

Γενικά, δεν υπάρχει προτεινόμενη συνταγή για τα επιπλέον υλικά πέρα από τη ζύμη και το τυρί.

Ακόμη και για τη σάλτσα ντομάτας/κέτσαπ υπάρχουν και κάποιοι (ελάχιστοι βέβαια), που δεν τη θέλουν.

Επίσης ακόμη και για τη ζύμη η προτεινόμενη ποσότητα από αλεύρι είναι η ελάχιστη προτεινόμενη (γιατί με πιο λίγη ποσότητα θα σας κολλήσει στο ταψί). Κάποιοι θέλουν πιο παχειά ζύμη (βέβαια, θα θυμίζει λίγο περισσότερο ψωμί), οπότε προσθέτουν περισσότερο αλεύρι (και άρα περισσότερο νερό, αλάτι και ζάχαρη).

Άλλοι πάλι θέλουν πολύ περισσότερο τυρί.

Όσον αφορά το ψήσιμο, προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200 βαθμούς (προτιμώ το ψήσιμο με αέρα) και μέσα σε μισή ώρα περίπου είναι έτοιμη.

Αν την θέλετε ξεροψημένη, ίσως να μπορείτε να την αφήσετε λίγο παραπάνω.

Θα σας πρότεινα να την αφήσετε λίγο να κρυώσει και μετά να δοκιμάσετε να την κόψετε, για να μην διαλυθούν τα κομμάτια.

Γενικά, θα σας πρότεινα να αυτοσχεδιάσετε σε υλικά, που θα προσθέσετε και στις ποσότητές τους γιατί περί ορέξεως….pizza italianaaaa!

Λυπάμαι, που δεν έχω συμπεριλάβει φωτογραφίες για τη διαδικασία, άλλα ο φωτογράφος είχε διάλειμμα φαγητού για….πίτσα. :p

 

Καααααλή Επιτυχία!

Μαμά Μαμαδοπούλου

 

“Stop the press!” update: Eμμμμ…μπορείτε να με καλέσετε να τη δοκιμάσω πάντως. Δεν θα σας προσβάλω! ;p