slider ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ KIDS' CLOUD

ΠΩ ΠΩΩΩ!! ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΚΟΥΚΛΑΚΙΑ ΜΑΣ!! :-O

30 Απριλίου, 2013

 

 

Μία όμορφη μερα πέρασε η μικρή σήμερα.

Παιδική χαρά με φίλους, βόλτα με τη γιαγιά, παιχίδια και πειράγματα με τον παππού και επιστροφή στο σπίτι!

Η γιαγιά και ο παππούς έφυγαν για το εξοχικό, να ετοιμαστούν για το Πάσχα!

Κάποια στιγμή με παίρνει τηλέφωνο ανήσυχη η γιαγιά, ενώ ακόμη ταξίδευαν:

 

“Ξέρεις….η μικρή ξέχασε να πάρει τον Πειρατή και την Ποντικίνα από το σπίτι! Τώρα;”

ποντικίνα

Όπου “Πειρατής και Ποντικίνα” το αγαπημένο ζευγάρι κουκλακίων της κόρης μου.

Είναι τα απαραίτητα αξεσουάρ παιχνίδια της και τα απαραίτητα στο ύπνο της!

Η γιαγιά τρομοκρατήθηκε, εγώ πάλι καθόλου όμως!

Το παίζω αδιαφορη όλο το απόγευμα και έρχεται η ώρα του ύπνου.

Απασχολώ τη μικρή με διάφορα ζουζουνίσματα και “Καληνύχτα, μανούλα! (Φιλάκια! Σματς! Σμουτς!)” και τη βάζω για ύπνο.

Μετά από 10′ έρχεται έντρομη στο δωμάτιό μου,

“Μαμά…πού είναι η άσπρη τσάντα μου;”

“Πού την είχες;”

“Στη γιαγιά και είχα μέσα τον Πειρατή και την Ποντικίνα!”

Γουρλωμένα τα μάτια, χειλάκι κατεβασμένο και έτοιμη για κλάματα.

“Α, ναι! Ξέρεις την ξέχασες στο σπίτι της γιαγιάς!”

“Μπουχουχουχουχουυυυυυυυυυυ (φθίνει το “ου” καθώς απομακρύνεται στο παιδικό δωμάτιο να χωθεί στα σκεπάσματά της)! Και τώρα θα τους δω, όταν γυρίσει η γιαγιάαααα!”

Πάω, λοιπόν, στο δωμάτιο για να την παρηγορήσω και της λέω :

“Ξέρεις…έχω μία ιδέα! Προτείνω να το κάνουμε ένα φανταστικό παιχνίδι!

Φαντάσου, ότι ο Πειρατής και η Ποντικίνα πήγαν διακοπές!”

“Μα, δεν είναι διακοπές! Είναι μέσα στην τσάντα!”

“Εεεε..!! Φαντάσου, ότι τώρα που έφυγε ο παππούς και η γιαγιά, βγήκαν από την τσάντα και κάνουν πάρτυ! Τα κάνουν άνω κάτω!”

“Μαμά! Δεν τα κάνουν άνω κάτω! Κοιμούνται τέτοια ώρα! (Παιδί μου είναι αυτό; Της δίνω ευκαιρία για ξεσσάλωμα κι αυτή τα βάζει για ύπνο…Σε ποιόν έμοιασε; Τσ! Τσ! Τσ!)

“Εντάξει! Θα σηκωθούν το πρωί και θα έχουν ένα σπίτι δικό τους!”

“Μαμά! Δεν θα μπορούν να ανοίξουν τα παράθυρα, γιατί θα χτυπήσει ο συναγερμός της γιαγιάς! (Μην μου πει τώρα, ότι θα τα εντοπίσει το μάτι του συναγερμού…Ααααα!)

“Δεν θα ανοίξουν τα παράθυρα! Θα ανάψουν τα φώτα!”

“Και τί θα φάνε; Η γιαγιά είπε ότι δεν έχει αφήσει τίποτα στο ψυγείο!” (Έλεος, ρε μάνα! Τα είχες πει όλα στο 8χρονο; Mέχρι και την απόψυξη;)

“Ε, όλο και κάτι θα βρουν! Ως γνωστόν η γιαγιά κρύβει διάφορα! Μπισκότα, φρυγανιές! Ε, το πολύ-πολύ να μαγειρέψει η Ποντικίνα!”

“Σωστά!”

Και έτσι πέρασε ήρεμα το θέμα! 🙂

Yπήρχε λύση! Μπορούσα να πάω στο σπίτι της μητέρας μου και να τα φέρω τα κουκλιά!

Δεν ήθελα! Προτίμησα, να την αφήσω να το διαχειριστεί με τη βοήθειά μου βέβαια, γιατί όπως και να το κάνεις, είναι ξεβόλεμα. Για σκεφτείτε εσείς, να μένατε ένα βράδυ χωρίς το κινητό σας και να μην μπορούσατε να χαζολογήσετε λίγο με παιχνίδια ή στο Facebook και στο Twitter;

Επίσης να αξιολογούμε και λίγο τα πράγματα.

Εντάξει…δεν είναι και τόσο σημαντικό το θέμα, έτσι ώστε να ξεσηκωθώ να πάω να φέρω τα κουκλιά.

Ο αποχωρισμός υπάρχει στη ζωή μας από την ώρα που γεννιόμαστε, όπου βγαίνουμε από τη κοιλιά της μητέρας μας.

Αποχωριζόμαστε τη μητέρα μας, όταν πάει στη δουλειά για πρώτη φορά μετά τη γέννα, αποχωριζόμαστε για κάποιες ώρες το σπίτι μας πηγαίνοντας για πρώτη φορά σε παιδικό σταθμό, νηπιαγωγωγείο, αποχωριζόμαστε ζωάκια, την πιπίλα, το μπιμπερό, αγαπημένα ρούχα, πράγματα…ανθρώπους…Έτσι είναι η ζωή.

Ξέρω, το παραφιλοσοφώ και το παρασοβαρεύω, αλλά πιστεύω, ότι μέσα από κάτι τέτοια απλά και ίσως μικρά πράγματα, βρίσκουμε δρόμο και για τα πιο μεγάλα και πιο σημαντικά!

Πείτε με υπερβολική! Ποτέ δεν με πείραξε αυτός ο χαρακτηρισμός!

Και έτσι εκείνη κοιμήθηκε ήρεμα και ο Πειρατής και η Ποντικίνα κάνουν διακοπές στο σπίτι της γιαγιάς και του παππού!

Να σας πω;……Eγώ είμαι σίγουρη, ότι έχουν σηκωθεί και κάνουν πάρτυ, για να γιορτάσουν τις διακοπές τους (τόσο ξεχαρβάλωμα τρώνε κάθε μέρα)!

Αφήστε, που έχω την εντύπωση, ότι η τσάντα δεν παράπεσε τυχαία κάτω από το τραπέζι της γιαγιάς….

Κάποιοι θα χοροπηδούσαν μέσα στην τσάντα! Αλήθεια! ;p

(Πειρατής : “Με το 3 χοροπηδάμε μαζί προς τα δεξιά! 1, 2, 3! Ωπ!”

Ποντικίνα: “1, 2, 3! Ωωωωωωωωωωπ!”)

Καλέ, αφού τα έχουμε ξαναπεί! Τα παιχνίδια όταν δεν τα βλέπουμε, ζωντανεύουν!! 😉

Μαμά Μαμαδοπούλου

8 Σχόλια

  • Reply DaNaH 30 Απριλίου, 2013 at 11:49 μμ

    Να τις βάλεις να δει τα Toy Story αν δεν τα έχει ήδη δει! Ίσως να πειστεί πιο εύκολα τότε ότι όντως τα παιχνίδια μας παίζουν όταν εμείς κλείνουμε την πόρτα πίσω μας! 😉

    • Reply KidsCloud 1 Μαΐου, 2013 at 8:58 μμ

      Noμίζω, ότι είναι στην ηλικία, που αρχίζει να αμφισβητεί αυτά που θέλει να πιστεύει.
      Ξέρεις….θέλει να πιστεύει, ότι συμβαίνουν όλα αυτά (που αλήθεια…πού το ξέρουμε ότι δεν συμβαίνουν, όταν δεν είμαστε μπροστά; E; ), αλλά την ίδια ώρα αυτές οι φίλες που τους έχουν πει ότι δεν υπάρχει ο Άϊ Βασίλης, μας τα αλλάζουν…:)
      Θα το δούμε οπωσδήποτε! 🙂

  • Reply DaNaH 30 Απριλίου, 2013 at 11:50 μμ

    Να της… (Αχ αυτά τα τυπογραφικά) 🙂

  • Reply nefosis 1 Μαΐου, 2013 at 8:32 μμ

    Και τι καλό μαγείρεψε η ποντικίνα; Κάτι σε σουφλέ (από τυριά με μεγάλες τρύπες);
    Αναμένουμε φωτογραφίες. 🙂

    • Reply KidsCloud 1 Μαΐου, 2013 at 9:05 μμ

      Ω! Θα το πω στη μικρή, να το κάνει εικόνα! 😀

      Στο μεταξύ σημερα δεν έχει πει κουβέντα.

      Πάντως θα πάρω τη μαμά μου τηλέφωνο, να μάθω αν είχε αφήσει στο σπίτι ζυμαρικά.
      Αν δεν έχει, λέω να περάσω αύριο το πρωί να αφήσω εγώ! Μην μείνουν νηστικά! 😛

  • Reply anna 1 Μαΐου, 2013 at 9:14 μμ

    πολύ σωστή η αντιμετώπισή σου. πραγματικά μέσα από τέτοια περιστατικά πρέπει να βρίσκουμε την ευκαιρία να μάθουμε στο παιδί μας πως ν αντιμετωπίζει μια αναποδιά , έναν σύντομο αποχωρισμό κτλ και όχι αμέσως να τρέξουμε να του λύσουμε το πρόβλημα ώστε να σταματήσει το κλάμα και ενίοτε τη γκρίνια

  • Reply Dimitra 15 Μαΐου, 2013 at 9:37 μμ

    Το toy story στο σπιτικό σας!!!
    Συμφωνώ απόλυτα. Μια χαρά το χειρίστηκες. Στη ζωή θα αντιμετωπίσουν και δυσκολίες. Ας είναι όλες απλές και ας λύνονται!!
    Βέβαια δεν ξέρω τι θα έκανα εγώ αν ξεχνούσα το iphone μου…δεν θα συμβιβαζόμουν με τέτοια…θα έτρεχα να το φέρω πίσω:)))

    • Reply KidsCloud 15 Μαΐου, 2013 at 10:14 μμ

      Αχαχαχα!!! Τί είπες τώρα;
      3 μέρες άφησα το iphone να μου φτιάξουν κάτι και φρίκαρα!

      Σε ευχαριστώ πολύ!!
      Πειραματιζόμαστε.
      Να είσαι καλά! 🙂

    Leave a Reply

    You Might Also Like

     

    Εγγραφείτε στο newsletter για να μαθαίνετε νέα για εκδηλώσεις, βιβλία,
    διαγωνισμούς κ.α.

    Διεύθυνση email

    Subscribe!