slider ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ KIDS' CLOUD ΔΙΑΦΟΡΑ

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ “ΔΥΝΑΜΗ”! :)

25 Απριλίου, 2013

Eίναι από αυτές τις φορές, που θέλεις “να καθίσει μέσα σου”

η εμπειρία, για να μπορέσεις να αρχίσεις να καταγράφεις.

Είναι όμως και από αυτές τις άλλες φορές,

που η εμπειρία δεν σταματά.

 

Την έζησες στο ξεκίνημά της με όλη την ανυπομονησία:

“Πότε θα γίνει, πότε θα ακούσουμε όλα αυτά τα ενδιαφέροντα και χρήσιμα πράγματα, πότε θα συναντηθούμε από κοντά, πότε θα ζήσουμε το γεγονός;”……

 

pgeitonies-podium-550x3662(Φωτογραφία από aspaonline.gr)

Kαι έρχεται η μέρα που το ζεις,  ρουφάς γνώση και έμπνευση, απολαμβάνεις τις στιγμές, συναντάς όλους αυτούς τους όμορφους γειτόνους, με τους οποίους συναπαντιέσαι καιρό τώρα σε παράλληλα (όπως το σύμπαν ;p) σοκάκια, γνωρίζεις νέους και όταν περνά η μέρα και κλείνουν τα φώτα, αυτή η εμπειρία δεν σταματά. Ξεκουράζεται…

Για να συνεχίσει τις επόμενες μέρες, να αποτυπώνεται σε ποστ που καταγράφουν εικόνες, σκέψεις, προβληματισμούς και συναισθήματα, χαιρετισμούς από τον έναν στον άλλον, σχόλια συναισθηματικά φορτισμένα, ενημερώσεις του Facebook με πολλούς κοινούς φίλους να συνδέονται μεταξύ τους, κοινά like σε  Fan Page, mention, RT και follow στο twitter και νιώθεις ότι…όχι, όλο αυτό δεν σταματά!

Όλο αυτό βρήκε την αφορμή του να οργανωθεί!

Όπως πολύ σωστά το αποτύπωσε η Άσπα,  “Τα καλύτερα τώρα αρχίζουν!”

Η εμπειρία συνεχίζεται με τους ανθρώπους της, να ενώνονται, να δηλώνουν, ότι είναι “κοινότητα”,  “μία μεγάλη γειτονιά”!

Δεν μπορώ να πω, ότι έχω φιλτράρει τα πάντα μέσα μου, γιατί συνεχώς επεξεργάζομαι νέο υλικό, που με κάνει να στέκομαι πάνω του με χαμόγελο.

Αυτό που μπορώ να πω για τις “Ψηφιακές Γειτονιές”  είναι ότι

“Το ευχαριστήθηκα και γέμισε η ψυχή μου!”

Τί με γεμισε…

* Το ότι άκουσα ανθρώπους, που μοίρασαν γνώση, ιδέες και έμπνευση με τις λέξεις τους. Ανθρώπους, που με έκαναν να νιώσω, ότι θέλω να κάνω ένα βήμα παραπάνω και να προσφέρω περισσότερα στον εαυτό μου και στους άλλους. Και δεν το λέω εγωιστικά.      Αυτή είναι η αλήθεια! Μέσα από το blogging, πρώτα προσφέρω στον εαυτό μου (ψυχοθεραπευτικά τουλάχιστον και όχι μόνο) και μετά σε όλους τους υπόλοιπους, που ακουμπούν τη ματιά τους πάνω μου.

Είδα για άλλη μία φορά αυτό που υποστηρίζω στη ζωή μου, ότι πάντα μπορούμε να γινόμαστε καλύτεροι. Πάντα υπάρχει τρόπος!  Για την ακρίβεια, πολλοί και διαφορετικοί! Αρκεί να βρεις αυτόν που σου ταιριάζει!

ψηφιακές γειτονιές (Φωτογραφία από” Ψηφιακές Γειτονιές”)

* Το ότι αγκάλιασα ανθρώπους νιώθοντας πραγματικά την τρυφερότητά τους και εξαργυρώσαμε όλα τα :*, :), :D, <3,  που ανταλλάσσουμε τόσο καιρό. Το ότι κρατάω μέσα μου όλες τις έκφρασεις έκπληξης  από όλους όσους πλησίαζα να χαιρετίσω (που δεν με ήξεραν φατσικά λόγω undercover συννεφακίου..καταλαβαίνετε…)!

Ανθρώπους με τους οποίους βρεθήκαμε, αλλά δεν συστηθήκαμε! Έχουμε συστηθεί πολύ καιρό πριν μέσα από τα γραπτά μας! Συνεχίσαμε να λέμε τα νέα μας που τα είχαμε αφήσει στη μέση από το προηγούμενο βράδυ  μέσω της επικοινωνίας μας στα μηνύματα του Facebook ή των σχόλιων στα ποστ μας.

 

* Το ότι έσφιξα χέρια ανθρώπων, που θαυμάζω και παρακολουθώ  καιρό και είχα την ευκαιρία να τους το πω από κοντά. Να τους πω, ότι τόσο καιρό το Like, fav και το RT είναι το “Μπράβο” μου για όσα πρεσβεύουν μέσα από τα γραπτά τους.

 

* Το ότι με προσέγγιζαν φιλικά χαμογελαστά πρόσωπα και με ρωτούσαν“Γειά! Είσαι η Μαμαδοπούλου;” και αμέσως με το σφίξιμο του χεριού ή ακόμη και με μία αγκαλιά  ξεκινούσε ένας χείμαρρος λέξεων, όπου με έκπληξη ένιωθα πόσο κοντά μου είναι άνθρωποι, που δεν γνώριζα, ότι διαβάζουν τις ιστορίες και σκέψεις μου. Γιατί η αντίδραση που προκαλείς με ένα ποστ σου, δεν σημαίνει ότι πάντα θα τη συνοδεύει ένα σχόλιο ή ένα like.             Πολλές φορές είναι μόνο εσωτερική. 

Η μεγαλύτερη συγκινηση έρχεται,  με το να ακούς, ότι εμπνέεις ανθρώπους μέσα από τα κείμενά σου. Συγκίνηση και χαρά αλλά και μία τεράστια ευθύνη που με κάνει όμως να νιώθω ακόμη πιο δυνατή για να συνεχίσω να γράφω μέσα από την ειλικρίνεια και τον αυθορμητισμό της ψυχής μου.

* Το ότι ένιωσα πώς όντως είμαστε μία δυνατή κοινότητα, όπως είπε ο  o κύριος Παγκάκης. Πολύχρωμη, με πολλές διαστάσεις, πολλά και διαφορετικά ενδιαφέροντα και απίστευτη δυναμική και γιατί όλο αυτό  το σύστημα, το στηρίζει η μία απόλυτη σταθερά, η αγάπη για τα παιδιά μας!! Αυτή η σταθερά,  που σε κάνει να φορτίζεις μπαταρίες, να γίνεσαι ευρηματικός, δημιουργικός, επίμονος,  ψάχνοντας διεξόδους να εκτονώσεις το πλήθος των θετικών συναισθημάτων που νιώθεις και το “θέλω” σου για ευτυχισμένα παιδιά!

Μην θέλοντας να χάσω στιγμή από την εμπειρία της ημέρας δεν έβγαλα καμία φωτογραφία.

Είναι κάτι που κάνω και όταν πηγαίνω σε συναυλίες των πιο αγαπημένων μου καλλιτεχνών. Θέλω να παρακολουθώ απερίσπαστη με όλες οι αισθήσεις μου σε εγρήγορση να αντιδράσουν σε κάθε στιγμιότυπο. Θέλω να νιώθω την ελευθερία να ζήσω το γεγονός και να το αποτυπώσω μέσα μου.

Οι  ψηφιακές γειτονιές είναι εδώ, ζωντανές και όλοι εμείς είμαστε κομμάτι τους. 😉

Γειτονιές, που μπορούν να μετρούν χιλιόμετρα απόστασης, αλλά μόλις ανάσες στην επαφή τους.

Τί να πρωτοπώ…

Δυσκολεύτηκα να κάνω αυτό το ποστ, γιατί ένιωθα, ότι θα αδικήσω τα συναισθήματά μου και τις σκέψεις μου.

Θέλω να πω “Συγχαρητηρία!!!! και Μπράβο!!!” σε όλη την ομάδα των “Μικρών Μεγάλων” (διοργανωτές της εκδήλωσης) για την άψογη και πλούσια διοργάνωση, για τη μοναδική εμπειρία, που μας προσέφεραν και ένα μεγάλο “Ευχαριστώ!!”, που βρήκαν τον τρόπο να μας φέρουν κοντά και με την φυσική μας παρουσία (καθώς μας έχουν φέρει μεταξύ μας κοντά καιρό τώρα)!

Ακόμη θέλω να τους πω ένα μεγάλο “Ευχαριστώ!!!” για την τιμητική για μένα πρόσκληση, που με έφερε να είμαι σε αυτό το πάνελ με συντονιστή το δημοσιογράφο Γιώργο Τασούλα, ανάμεσα σε αυτά τα κορίτσια (την Σοφία, την Κατερίνα τη Λίτσα, και τη Σοφία ),που εκτιμώ και έχω αγαπήσει, αλλά και γιατί  παράλληλα μου έδωσαν την ευκαιρία να μιλήσω για κάτι που αγαπώ πολύ, το “Kids’ Cloud” μου!

Χάρηκα πραγματικά πολύ για όλους όσους συνάντησα και από το φόβο μου μην ξεχάσω κάποιον (και ως ενοχική δεν κοιμάμαι το βράδυ), δεν θα αναφέρω ονόματα, γιατί ήσασταν πολλοί!!

Στο ακόλουθο link  Οι Ψηφιακές Γειτονικές στην Ψηφιακή Γειτονιά”, το οποίο ανανειώνεται συνεχώς, μπορείτε να διαβάσετε μέσα από τα ποστ των blogger, που παρακολούθησαν από κοντά ή και μακριά το συνέδριο, εντυπώσεις, σκέψεις, συναισθήματα και να καταλάβετε, γιατί αυτή η εκδήλωση πρέπει να γίνει θεσμός!

Θέλω επίσης να πω, ότι στεναχωρήθηκα, γιατί….ήταν λίγο!

Του χρόνου διήμερο, ναι; 🙂

Ή μήπως να γίνεται πιο συχνά για να μοιράζαμε έτσι τη διαφορά ; Aχμ!

Να είμαστε καλά, γειτόνοι, για να κρατάμε ζωηρές και δυνατές ψηφιακές γειτονιές!

 

 Μαμά Μαμαδοπούλου

 (Φωτογραφία via http://pinterest.com)

 

 

 

 

 

 

17 Σχόλια

  • Reply Litsa 25 Απριλίου, 2013 at 9:25 μμ

    Κι εγώ αγαπώ KidsCloud με τρέλλλλα! Αγαπημένη μου Μαμαδοπούλου χαίρομαι πολύ που επιτέλους τα είπαμε κι από κοντά! Ήταν τόσο τέλεια!
    Και ναι συμφωνώ απόλυτα για το διήμερο! Του χρόνου δύο μέρες, οκ; Μ’ ακούτε οι υπεύθυνοι;;
    Πολλά πολλά φιλιά!

    • Reply KidsCloud 26 Απριλίου, 2013 at 10:18 μμ

      Λίτσα μου καθόλου φράου (κοίτα που θα μου μείνει από τον Τασούλα :p), που είσαι μέσα στη γλύκα!
      Ένιωσα σαν να σε ήξερα χρόοοονια από την πρώτη στιγμή, που βρεθήκαμε!
      Του χρόνου που θα είναι διήμερο (ακούει κανεεεεείιιιιιιιςςςς;), θα έχουμε περισσότερο χρόνο!
      Αν και…νωρίτερα μια βόλτα πάλι προς την Αθήνα; ‘Η μήπως εμείς προς Θεσσαλονίκη (δεν θα με χαλούσε καθόλου) που είστε πλέον πολλοί, μα πολλοί αγαπημένοι μαζεμένοι…:)

      Σε φιλώ!!

  • Reply katerina KaPa 25 Απριλίου, 2013 at 9:26 μμ

    Κυρία Μαμαδοπούλου…Τέλεια ανάρτηση και συμφωνώ με όλα.Του χρόνου διήμερο λοιπόν και να ξέρεις στο panel ήσουν ωραία παρουσία.Ξεκάθαρη , απλή κι ουσιαστική….και πολύ πολύ όμορφη! Ευχές.

    • Reply KidsCloud 26 Απριλίου, 2013 at 10:15 μμ

      Kατερίνα μου, σε ευχαριστώ για τα λόγια σου. Τα κρατώ μέσα μου φυλαχτό και συνεχίζω! 🙂

      Eύχομαι ότι του χρόνου ή μάλλον….νωρίτερα, να βρεθούμε και να τα πούμε από κοντά!
      Θα φέρω και πολλά χαρτιά να φτιάξουμε σαϊτες! Σκέψου πόσα μηνύματα έχουμε να στείλουμε!! 🙂

      Να είσαι καλά!

  • Reply philos 25 Απριλίου, 2013 at 9:35 μμ

    Διήμερο… γιατί όχι! 😉
    Πάντως το brainstorming έχει ξεκινήσει ήδη!

    Σε ευχαριστούμε πολύ (εκ μέρους των 5 μαμάδων που το οργάνωσαν), σε ευχαριστώ προσωπικά και μακάρι να τα καταφέρουμε να το διατηρήσουμε έτσι γεμάτο ενέργεια κι έμπνευση για να πάμε έστω και ένα βήμα μόνο πιο πέρα!

    • Reply KidsCloud 26 Απριλίου, 2013 at 10:23 μμ

      ‘Εχω την εντύπωση, ότι το brainstorming δεν είχε σταματήσει ποτέ για εσάς, απλά είναι που “έτρεχε” ήδη η πρώτη εκδήλωση! ;p

      Νομίζω, ότι θα πάτε πολλά βήματα παραπέρα στο επόμενο!
      Το πρώτο ήταν απλά η απόδειξη, ότι μπορείτε να πατάτε στα πόδια σας γερά!
      Κι εμείς θα είμαστε εκεί για να σας βοηθήσουμε σε αυτό το όνειρο και να σας χειροκροτήσουμε πάλι!

      Είναι ευτυχία αυτό που κάνατε! Τα είπα στο ποστ, δεν θα πω άλλα!

      Να είστε όλοι καλά! 🙂

  • Reply georgia 25 Απριλίου, 2013 at 10:19 μμ

    Μαμά Μαμαδοπούλου και πάλι συγχαρητήρια.
    Θα ήθελα πολύ να σε έιχα μαμά! (Είναι βαρύ αυτό που λέω)
    Σε διαβάζω πάντα κι ας μην αφήνω σχόλια..
    Φιλιά

    • Reply KidsCloud 26 Απριλίου, 2013 at 10:27 μμ

      Είναι ανάγκη να δηλώνεις κάθε φορά, ότι είμαι μεγαλύτερή σου; ;p

      Δεν με πειράζει να μην αφήνεις σχόλια, αρκεί να βάζεις το ποτήρι σου στο νεροχύτη, αφού τελειώσεις με το γάλα σου! (Ξανασκέψου το. Γκρινιάρα μάνα είμα! ;P)

      Georgia μου, σε ευχαριστώ για την ψυχή σου και τη δύναμή σου. Θα στο λέω, όπου βρίσκω ευκαιρία (δηλ. είτε στο δικό σου blog, είτε στο δικό μου),
      πίστεψε στον εαυτό σου! Μπορείς να κάνεις πολλά! Και ως μαμά, πρέπει να με ακούς! ;P
      Σε φιλώ!!

  • Reply Kathy by anthomeli 26 Απριλίου, 2013 at 9:15 πμ

    Και του χρόνου λοιπόν σε πάνελ ή όχι θα είμαστε εκεί να στηρίξουμε αυτή την προσπάθεια που κι αυτή στηρίζει εμάς τους bloggers!
    Kathy by anthomeli

    • Reply KidsCloud 26 Απριλίου, 2013 at 10:30 μμ

      Και του χρόνου με τα ίδια χαμόγελα και ακόμη περισσότερα!
      Τί γειτόνοι θα ήμασταν, αν λείπαμε από τέτοια γιορτή; Bloggofiesta ή…bloggoπανηγύρι…άστο! Υπάρχουν και κειμενογράφοι! :p
      Φιλιά!! 🙂

  • Reply Owl Mommy Βέρα 26 Απριλίου, 2013 at 2:44 μμ

    Πάντως χάρηκα πολύ που σε ξαναείδα!!!
    Και η ιδέα για το διήμερο φανταστική! Χαχαχα, δεν χορταίνουμε,ε;

    • Reply KidsCloud 26 Απριλίου, 2013 at 10:32 μμ

      Χάρηκα κι εγώ πολύ και εύχομαι ότι θα συναντιόμαστε πιο συχνά!!

      Διήμερο, εννοείται!! Πού να χορτάσουμε; Χορταίνεις; 😉

  • Reply My Lovable Baby 26 Απριλίου, 2013 at 3:02 μμ

    Κυρία Μαμαδοπούλου, ήσασταν υπέροχη! Ανετότατη, λες και πήγαινες για καφέ με τις φίλες σου. Καλά, απορώ, εσείς οι 5 δεν είχατε καθόλου άγχος; Ή έχετε ξαναβγεί σε πάνελ και μας το κρύβετε; Χαχα…
    Όσο για την ανάρτησή σου, υπέροχη σαν και εσένα. Τι όμορφα που τα αποτύπωσες με λέξεις…

    Σε φιλώ και θα χαρώ να σε ξαναδώ 🙂 Άλλωστε σε κατασύμπαθησα συν το ότι έχουμε και κάτι κοινό. Και εγώ πετάω στα σύννεφα 🙂

    Πάντως, δεν μπορώ να καταλάβω ένα πράγμα. Ενώ συνεχώς μιλούσα με κάποιον, γιατί δεν κατάφερα να μιλήσω με όλους όσους ήθελα, όσο ήθελα, οεο; Π.χ. εμείς τα είπαμε βιαστικά. Πολύ βιαστικά 🙁

    Σε ευχαριστώ πολύ και για τα καλά λόγια που είπες για εμένα σε κάποιον. Ξέρεις εσύ 😉

    Σε φιλώ!
    Ασπασία

    • Reply KidsCloud 26 Απριλίου, 2013 at 10:39 μμ

      Mα…με τις φίλες μου ήμουν, οπότε..σαφεστατότατα ένιωθα άνετα! ;P
      Είναι πολύ γλυκά τα λόγια σου και σε ευχαριστώ…:)

      Χαίρομαι που κυκλοφορούμε με το ίδιο όχημα. Είναι ωραία εδώ πάνω! Φως, ήλιος, χαμόγελα…:)
      Σου είπα, πόσο πολύ χάρηκα που σε συνάντησα και που διαπίστωσα πόσο γλυκειά είαι (και πιο όμορφη από κοντά-αυτό άσε με να το λέω).

      Τα καλά λόγια τα κάνεις μόνη σου. Εγώ τα λεω απλά! 😉
      Συνέχισε έτσι!
      Φιλιά!

  • Reply Dimitra 26 Απριλίου, 2013 at 3:33 μμ

    Μαμά Μαμαδοπούλου δεν συστηθήκαμε στις Ψηφιακές. Δεν σε ήξερα Π.Ψ. (προ ψηφιακών) αλλά θα τα λέμε Μ.Ψ.
    Ήσουν πολύ άνετη, απλή και συμπαθητική. Όπως πρέπει να είναι όλες οι Μαμάδες Μαμαδοπούλου:)

    • Reply KidsCloud 26 Απριλίου, 2013 at 10:41 μμ

      Dimitra, χαίρομαι πολύ για τη γνωριμία έστω και Μ.Ψ.
      Ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου, αλλά όπως λες κι εσύ όλες της γνωστής οικογενείας έτσι είμαστε! Είναι το γονίδιο!! 😉

      Να είσαι καλά!
      Θα τα λέμε, αλλά εύχομαι και κάποια στιγμή να τα πούμε και από κοντά!! 🙂

  • Reply Ψηφιακές Γειτονιές » Γονείς bloggers μοιράζονται » Οι Ψηφιακές Γειτονιές στην Ψηφιακή Γειτονιά 27 Απριλίου, 2013 at 1:11 πμ

    […] Cloud: Γιατί οι γονείς είναι “Δύναμη“! […]

  • Leave a Reply

    You Might Also Like

     

    Εγγραφείτε στο newsletter για να μαθαίνετε νέα για εκδηλώσεις, βιβλία,
    διαγωνισμούς κ.α.

    Διεύθυνση email

    Subscribe!