KΑΘΕ ΧΡΟΝΟ, ΝΕΟ ΠΑΙΔΙ! :)

Σας μπέρδεψα, έτσι;

To ίδιο ένα και μοναδικό παιδί έχω, απλά κάθε χρόνο αλλάζει.
Κάθε μέρα αλλάζει, αλλά κάποιες αλλαγές σου έρχονται μαζεμένες και κάποια στιγμή, κοντοστέκεσαι, το κοιτάς και σκέφτεσαι:
“Μωρέ, τούτο μεγάλωσε!”

Η μεγάλη διαφορά εμένα μου “χτυπάει”, όταν γυρίζουμε από τις καλοκαιρινές διακοπές.
Έχει περάσει ένα δίμηνο μακριά από το σπίτι, απολαμβάνοντας παιχνίδι με άλλα παιδιά και όταν γυρίζει στο σπίτι, καλή ώρα, αντιλαμβάνεσαι διαφορές και…εκπλήσσεσαι ευχάριστα! …Μέχρι τώρα….και έτσι θέλω να πιστεύω (εύχομαι, σταυρώνω δάχτυλα κλπ), ότι θα συνεχίσουμε.

Όταν λέω, “κάθε χρόνο, νέο παιδί”, το εννοώ.
Τουλάχιστον στις μικρές ηλικίες (μεγαλώνοντας το ξανασυζητάμε) την κάθε χρονιά της την ένιωσα, λες και αλλάζει αντίστοιχα 10ετία ενηλίκων.

Εμφανισιακά η ανάπτυξη είναι ραγδαία.
Ψηλώνει, φεύγουν τα μαγουλάκια σιγά-σιγά και το προσωπάκι ξεφουσκώνει (λίιιιγο).
Οι κινήσεις έχουν “άλλο αέρα”, γιατί η κίνηση κάθε χρόνο είναι όλο και πιο σταθερή (έχουμε φάει τις τούμπες μας τα προηγούμενα χρόνια και ξέρουμε πώς θα σταθούμε, ντε), έχει στυλ (ενισχύεται η αυτοπεποίθηση και αντιγράφουμε κινήσεις και χειρονομίες από άλλους) και στο σύνολο είναι ένα ανεπτυγμένο παιδάκι (που εσύ εκτός αυτής της στιγμιαίας εκτίμησης, συνεχίζεις και το βλέπεις μωρό).

Το λεξιλόγιο πάντα ήταν πλούσιο και η ευφράδεια λόγου μεγάλη.
Κάθε χρόνο μετά τις διακοπές έχει διαφορά και ο λόγος της.
Η εκφορά του, το χρώμα της φωνής της, ο τονισμός της, νέες λέξεις που μαθαίνει και θέλει να τις “δοκιμάσει” σε διάφορες εκφράσεις (άκυρα πολλές φορές αφού δεν γνωρίζει την ακριβή έννοια), νέες εκφράσεις που βρίσκει χιουμοριστικές και επαναλαμβάνει.

Νέο παιδί.
Και στη συμπεριφορά, στην αντίληψη, στην εκτίμηση, στις ευαισθησίες, στην έκφραση των συναισθημάτων της, στο χιούμο της.

Ανά διαστήματα γνωρίζεις νέα κομμάτια του χαρακτήρα του παιδιού σου.

Αυτές τις μέρες, που είναι και οι πρώτες προσαρμογής μετά τις διακοπές, υπήρξαν αρκετά πράγματα που μου έκαναν εντύπωση και με γοήτευσαν στο παιδί μου.

Έχει αρχίσει και παρατηρεί τις λεπτομέρειες και θέλει να εξηγεί και να αντιλαμβάνεται περισσότερα πράγματα και η σκέψη της γίνεται πιο πολύπλοκη.
Επίσης έχει γίνει πιο συνεργάσιμη και έχει μεγαλώσει τα όρια της υπομονής της.

Την πρώτη μέρα που πηγαίναμε μαζί στη δουλειά μου με το αυτοκίνητό μας, διάλεξε ένα cd των Gad.
Είναι αγαπημένο συγκρότημα και έχει η ίδια κάποια τραγούδια τους αγαπημένα της.
Μου ζήτησε, λοιπόν, να ακούσει το “Parallel Lines”, που της αρέσει να το “τραγουδάμε” και να το “χορεύουμε καθιστές στο αυτοκίνητο” μαζί.
Αυτή τη φορά άρχισε να το ακούει με χαρά και κάποια στιγμή στα μισά του τραγουδιού με ρώτησε:
“Μαμά, τί λέει το τραγούδι;”.
H ερώτησή της ήταν ευχάριστη έκπληξη.
Μετά από 2 χρόνια που ακούμε αυτό το τραγούδι, ήθελε για πρώτη φορά να μάθει τί λένε οι στίχοι του. Χάρηκα διπλά και για την δική της εξέλιξη, αλλά και γιατί είναι κάτι που μου αρέσει εμένα να κάνω.
Όταν μου αρέσει κάποιο τραγούδι, θέλω να ξέρω τί λένε οι στίχοι του. 🙂

Την ίδια ημέρα επιστρέφοντας από το γραφείο, πήγαμε για αγορές στο super market.
Γυρίζοντας στην πολυκατοικία μας, μπήκαμε στο ασανσέρ και ήμουν φορτωμένη με τις τσάντες και ήταν αυτή η στιγμή της ημέρας που ένιωσα πολύ κουρασμένη και ήμουν σκυθρωπή.
Με είδε και μου έκανε την ερώτηση, “Mαμά, τί σε έχει στεναχωρήσει;”.

Kαι νιώθεις τύψεις που δίνεις στο παιδι σου την εντύπωση, ότι είσαι στεναχωρημένη και βέβαια χαίρεσαι, γιατί αρχίζει και προσέχει εκφράσεις προσώπου και ενδιαφέρεται.
Ενδιαφέρεται ουσιαστικά και έμπρακτα.

Της εξήγησα, ότι δεν είμαι στεναχωρημένη, αλλά εκείνη την ώρα ένιωσα κουρασμένη από όλη τη μέρα και μόλις μπήκαμε στο σπίτι προσφέρθηκε να με βοηθήσει.
Ήταν και η μέρα που μου είπε ότι θα ερχόταν μαζί μου στο γυμναστήριο, προκειμένου να πάω (αφού ο μπαμπάς δεν ήταν στο σπίτι να την προσέχει), για να ξεκουραστώ.

Χαίρομαι να βλέπω όσο περνά ο καιρός, να ξετιλύγεται μπροστά μου ένας νέος άνθρωπος.
Ανθίζει με τα δικά της χρώματα κι εγώ χαζεύω την εξέλιξη, νιώθωντας ένα περίεργο μείγμα αγάπης, υπερηφάνιας, ικανοποίησης,θαυμασμού για την εξέλιξη της φύσης, που δεν μπορώ να το περιγράψω ακριβώς, γιατί θα το αδικήσω.

Η χαρά να μεγαλώνεις παιδί.

Με πολλή αγάπη για λίπασμα σε απεριόριστες δόσεις και ποσότητες για να ανθίζει το λουλούδι με όμορφα και ζωηρά χρώματα! 🙂

(photo via http://bestquotes4all.blogspot.gr/2012/02/youll-remember-me.html )