TO ΜΙΚΡΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΔΙΑΚΟΠΩΝ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΚΙ ΕΝΑ ΤΑΤΟΥΑΖ! ;p

Πέρασαν 9 μέρες και η μικρή προχτές γύρισε στη βάση της για λίγες μέρες.
Να οργανωθούμε οικογενειακώς για να φύγει για το “Παππουδογιαγιοδιακοπές Part II”, που είναι και το μεγαλύτερο σε διάρκεια κομμάτι.

Γύρισε στο σπίτι μας το πρωί με τη γιαγιά και  ενώ εγώ ήμουν στη δουλειά.

Τον μπαμπά της τον πρόλαβε και έκαναν όλα τα σχετικά (αγκαλίτσες, φιλάκια,”μου έλειψες” “κι εμένα” κλπ κλπ)

Είχα update από τη γιαγιά, ότι μόλις μπήκε στο σπίτι το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να τρέξει στο κρεββάτι μας γιατί “ήθελε να μυρίσει λίγο μανούλα”...

Μου το είπε στο τηλέφωνο και έλιωσαααα!!!

Γυρίζω, λοιπόν, με λαχτάρα το απόγευμα για να τη δω και με το που μπαίνω στο σπίτι, άρχισε να κλαίει!

……………….
Μην βιάζεστε να βγάλετε συμπεράσματα!

Άρχισε να κλαίει, όχι από τη συγκίνηση που με είδε, αλλά γιατί το ότι μπήκα εγώ στο σπίτι σήμανε, ότι η γιαγιά (με την οποία ήταν 9 μέρες και την οποία λατρεύει), θα έπρεπε να πάει σπίτι της!

Και δεν ήθελε να φύγει η γιαγιά της!

Γκλουπ! Φτύσιμο η μάνα!…

Ήταν για να ισοφαρίσουμε το πρωινό “λιώσιμο”…:p

Συνήλθε μετά από λίγο (και η μικρή και η μάνα..)και ζουληχτήκαμε, όσο περισσότερο μπορούσαμε.

Όλες τις μέρες και τις ώρες μου έλειπε. Μου έλειπε από το σπίτι.
Όταν όμως την είδα, κατάλαβα πόσο πραγματικά μου είχε λείψει!

Ήθελα να την έχω αγκαλιά, να τη σφίγγω, να τη ζουλάω, να τη φιλαω και να μην την αφήνω.

Δεν τη χόρταινα.

Πείτε με υπερβολική, αλλά μου φάνηκε ότι μεγάλωσε (…πήρε και βάρος, γιατί με τη γιαγιά….και ιδιαίτερα με τη συγκεκριμένη γιαγιά….α,ρε μάνα!! Α, ρε, μάνα!!)!
Δεν χόρταινε να μιλάει. Να μου πει τί έκανε, πώς πέρασε και πόσο πολύ της λείψαμε. …

Χτες  με το που γύρισα από το γραφείο ήθελε να είμαστε μαζί και κάθε μισή ώρα μου φώναζε : “Μαμάαα, που είσαι; Αγκαλιά! Θέλω αγκαλιά!” και βέβαια αυτά δεν τα αφήνεις έτσι! Πολλές δόσεις αγκαλιάς χρειάζονται! Δεν αφήνουμε να υπάρχει στέρηση.
Κάποια στιγμή μου ζήτησε να της κάνω μία χάρη.

Μου ζήτησε να την αφήσω να μου κάνει ένα “τατουάζ” στο χέρι μου….

Στην αρχή είπα όχι (προσπάθησα να το “παίξω” σοβαρή κλπ κλπ) και μετά σκέφτηκα…”γιατί όχι;”

Χάρηκε τόσο που την άφησα και βούτηξε το μαρκαδοράκι της και …..

 

Δύο καρδιές και “για σένα μαμά”!….Αγάπη!

Συνεχίσαμε τις αγκαλιές και φυσικά δεν της είπα, ότι ως επί το πλείστον τα τατουάζ που θέλουν να δηλώσουν αγάπη σε κάποιον, τα κάνουμε πάνω μας και όχι σε αυτόν που αγαπάμε :p ….αλλά μετά σκέφτηκα, ότι θα δώσω ενα ωραιότατο excuse για να αρχίσει να αυτοχρωματίζεται, θέλοντας να αποδείξει την αγάπη της σε όλους, οπότε …δεν έβγαλα κιχ!

Δεν έβγαλα κιχ και την χάζευα…

Ναι! Γέμισε το σπίτι!

Οι φωνές της, τα γέλια της, οι αγκαλιές της, ο ήχος των παιδικών dvd που παίζουν, τα πράγματά της που πάλι κατέκλυσαν όλο το σπίτι….

Γέμισε το σπίτι, ξεχείλισε η ματιά μου και η καρδιά μου!

🙂

 

(Photo via blog )