slider ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ KIDS' CLOUD ΕΦΗΒΕΙΑ

Πριν η πεταλούδα βγει από το κουκούλι – #hello_εφηβεία

3 Σεπτεμβρίου, 2017

Δεν είναι πολύς καιρός, που έχω συναντήσει την εφηβεία.

Την γνωρίζω αρκετά καλά, αφού ήταν κολλητή μου φίλη για κάποια χρόνια την περίοδο Γυμνασίου -Λυκείου.
Συνεπής στα ραντεβού της, εμφανίστηκε μια ημέρα στο κατώφλι του σπιτιού μας και έγινε κολλητή φίλη με την κόρη μας.

Συμβιώνοντας με τη νέα φιλοξενούμενή μας, έχω πια την πολυτέλεια να την παρατηρώ και να θυμάμαι πολλά από τα χαρακτηριστικά της, που είχαν επηρεάσει κι εμένα την περίοδο της αυτοκόλλητης σχέσης μας.

Με ένα περίεργο τρόπο ενώ κάποιες στιγμές με κάνει και νιώθω άβολα, γιατί ενώ αλλάζει τη συμπεριφορά του μικρού παιδιού που ήταν η κόρη μας, μου αφήνει  μια γλύκα αφού μου θυμίζει-υπογραμμίζει ότι κάπως έτσι ήμουν κι εγώ πριν την ενηλικίωσή μου.
Δηλαδή, η παρουσία της σημαίνει φυσιολογικότητα και ότι το παιδί μας μεγαλώνει (και βέβαια, γιατί να το κρύψωμεν, σε κάποια πράγματα μου μοιάζει 😀 ).

Θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάποια από αυτά.

*Η Εφηβεία δεν θέλει πολλά χάδια (για να μην πω, ότι κάποιες φορές δεν θέλει καθόλου χάδια).
Επίσης φορές γίνεται απότομη, ενώ η γλυκειά παιδική φωνούλα αρχίζει να ξεθωριάζει.

* Θέλει μοναξιές. Δεν σε θέλει πια συνέχεια δίπλα της.
Θέλει παρέα με τους φίλους της και όταν είναι στο σπίτι, προτιμά να μένει μόνη στο δωμάτιό της ακούγoντας τραγούδια, χορεύοντας, γράφοντας σελίδες ατελείωτες σε ημερολόγια, στο blog της και ονειροπολώντας.
Έχει πολλά να εκφράσει, αλλά δεν θέλει πια κοινό. Ή τουλάχιστον όχι εσένα για κοινό.
Η ικανοποίηση έρχεται με την αποδοχή κυρίως από τους φίλους της (που την καταλαβαίνουν περισσότερο κλπ κλπ κλπ). 

* Δεν θα πει όχι για μια οικογενειακή κινηματογραφική βραδιά στο σαλόνι, που θα έχει πολύ ποπ-κορν και η κόρη θα συμφωνεί με τον μπαμπά και θα διαφωνεί με τη μαμά σε όλα. Ακόμη και όταν συμφωνεί.

*Δεν σε ξυπνάει από τα χαράματα για να δει παιδικά προγράμματα στην τηλεόραση, αλλά κοιμάται μέχρι νωρίς το μεσημέρι και δεν χορταίνει χουζούρι.

* Αρχίζει να ντρέπεται όλο και περισσότερο.
Απαιτεί διακριτικότητα σε όλα και όπως ανέφερα και παραπάνω, τώρα πια νιώθει άβολα να δίνει μπροστά σου “παραστάσεις” τραγουδιού και χορού ή άλλες χαζομαρίτσες, που συνήθιζε να μοιράζεται στο σαλόνι. (“Μαμά, θέλω να χορέψω- Κλείσε την πόρτα!”)

* Έχει πλέον κάποια μυστικά.
Εκείνη που στα έλεγε όλα την ώρα που τα σκεφτόταν, την ώρα που της συνέβαιναν, κάποιες φορές αργεί να τα εκφράσει και να τα μοιραστεί. Τα ζυγίζει περισσότερο και κάποια θέλει να τα κρατά μόνο για την ίδια, γιατί νιώθει ότι άλλο η φιλία και άλλο η σχέση με τη μαμά και τον μπαμπά. Και κακά τα ψέμματα, κάποια πράγματα τα λές μόνο με τις φιλενάδες σου ή σε κανέναν.

*Όταν πει “όχι”, δεν αλλάζει γνώμη με καλοπιάσματα.
Ξαφνικά “οι άσσοι στο μανίκι σου” χάνονται.
Δεν μπορείς να την δελεάσεις με ένα παγωτό ή μία σοκολάτα. Ούτε καν με κάποιο δωράκι.
Ακόμη κι αν πιεστεί να αλλάξει γνώμη, θα είναι μέσα στη βαρεμάρα, γιατί άκου να δεις, ενώ η παιδικότητα έχει μικρής διάρκειας στιγμιαία μνήμη σε κάποια πράγματα διάθεσης, η εφηβεία δεν ξεχνάει τίποτα. Μπορεί για ώρες να έχει μια δυσθυμία, που ούτε κι η ίδια ξέρει γιατί την έχει, αλλά …δεν έχει σημασία.

* Στην παιδικότητα παρακαλούσες να μπει στο μπάνιο  και αφού έμπαινε, έβγαινε σε χρόνο dt .
Στην εφηβεία υπάρχουν στιγμές που πάλι παρακαλάς να μπει, αλλά μετά παρακαλάς να βγει κιόλας.

* Η Εφηβεία βαριέται.
Βαριέται, να κάνει δουλειές που μέχρι πριν λίγο καιρό έκανε με μεγάλη προθυμία και αυτή η βαρεμάρα εντείνεται περισσότερο, όταν το ζητάς εσύ.

*Η Εφηβεία πεισμώνει, δοκιμάζει τα όρια (τα δικά της αλλά και των υπολοίπων) και γι’αυτό είναι έτοιμη να ρισκάρει.
Αυτό σημαίνει, ότι η αυστηρότητα και οι οι απειλές επανεξετάζονται. Αρχίζει η σταδιακή ελαστικότητα για να γίνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις.
Απειλές του τύπου “Αν δεν κάνεις αυτό που σου λέω, θα σου πάρω το παιχνίδι, κινητό, υπολογιστή κλπ”, είναι πολύ πιθανό να έχουν απάντηση “Δεν με νοιάζει! Όριστε! Πάρτο!” ή και ακόμη χειρότερα, οπότε γενικά δεν ενδείκνυνται τα τελεσίγραφα, πλην καλά μελετημένων περιπτώσεων.

*Η Εφηβεία κάνει το γονιό να νιώθει παροπλισμένος αρκετές φορές.
Τον αποσυντονίζει και τον οδηγεί σε συνεχείς επαναπροσδιορισμούς της διαδρομής.

* Σίγουρα η εικόνα της σε μπερδεύει κάποιες φορές, αφού οπτικά φαίνεται μεγαλύτερη από ό,τι είναι η ψυχή της.
Νιώθει και είναι ακόμη παιδί, αλλά ο καθρέφτης δείχνει άλλα, που συμβαίνουν ξαφνικά από τη μία μέρα στην άλλη.

Η εφηβεία είναι η περίοδος της μεταμόρφωσης.
Αυτή η φάση που το κουκούλι προσπαθεί να φύγει για να βγει η όμορφη πεταλούδα.
Άβολη κατάσταση, όπως και να το κάνεις.
Να είσαι περιορισμένος σε τόσο μικρό χώρο, ξέροντας ότι σε λίγο καιρό θα μπορείς να πετάς, όπου θέλεις, αλλά να μην σε αφήνουν ακόμη.
Νιώθεις τις αλλαγές, νιώθεις πιο δυνατός, μεγάλος και ικανός να χειριστείς πράγματα μόνος σου, αλλά η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική κι εσύ δεν το αντιλαμβάνεσαι πάντα, οπότε φτάνεις στο σημείο που παλεύεις σε χώρο που είναι περιορισμένος.

Ξέρω, ότι είναι ίσως η πιο απαιτητική και δύσκολη περίοδος χειρισμού για έναν γονιό (και νομίζω και για τον ίδιο τον έφηβο) και χρειάζεται μεγάλη υπομονή και ακόμη περισσότερη κατανόηση.

Κατανόηση ακόμη και για αυτά που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε (το πιο πιθανό είναι ότι ούτε ο ίδιος ο έφηβος μπορεί να τα κατανοήσει).
Θέλει εγγύτητα αλλά και απόσταση που οριοθετεί το σεβασμό στην ιδιωτικότητα, που σε αυτή τη φάση είναι ανάγκη για το παιδί.
Θέλει ψυχραιμία και όχι πανικό και έμπρακτη υπενθύμιση ότι είμαστε κοντά.
Ακόμη και όταν μας διώχνουν.
Απλά πρέπει να έχουμε τις κεραίες μας τεντωμένες, για να νιώσουμε πότε πρέπει να μένουμε μακριά και πότε αυτή η δήλωση της απόστασης σημαίνει το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή “σε έχω ανάγκη – μείνε δίπλα μου κι ας σε διώχνω”.

Η διαδικασία αποχωρισμού από το κουκούλι, θέλει λεπτούς χειρισμούς.
Για να μην τραυματιστούν τα πολύχρωμα φτερά της πεταλούδας και να μπορεί να πετά για να γευτεί τους χυμούς της ζωής.

 

via GIPHY

Μαμά Μαμαδοπούλου

8 Σχόλια

  • Reply Χριστιάνα 4 Σεπτεμβρίου, 2017 at 2:07 μμ

    Υπέροχο κείμενο!! ❤ Απλά το φυλάω,σε λίγα χρόνια πρέπει να το ξαναδιαβάσω..

    • Reply KidsCloud 4 Σεπτεμβρίου, 2017 at 3:12 μμ

      ❤ Κι εγώ την καρδούλα σου με γλύκα. 🙂
      Σε ευχαριστώ.

  • Reply Dimitra • Counting SMiLES 4 Σεπτεμβρίου, 2017 at 10:07 μμ

    Αχ αγαπημένηηηηη πόσο ακριβώς έτσι είναι τα πράματα!!!!! Δεν ξέρω τι να πρωτοσχολιάσω γιατί όλα ειναι του δε πόιντ!!!!! Αυτή η δυσθυμία δε, τους πιάνει στα ξαφνικά και ξαφνικά φεύγει και ενω της λέω της δικιάς μου “σε πιάσε τώρα η αναποδιά σου και δεν ξέρεις τι σου φταίει” εκείνη δεν το παραδέχεται και μετά απο ωρα που ηρεμεί μου λέει “μαμά δεν ξέρω τι μ’έπιασε!!!” Θα μου πεις τα καλά τα δικά μας δεν τα θυμάμαι;;; αμ δεν τα θυμάμαι:))))
    Νομίζουμε πως τα δύσκολα είναι όταν είναι μικρά, αλλά αυτές εδώ οι ηλικίες είναι οι πιο δύσκολες. Θέλουν τόση προσοχή για να περαστούν τα σωστά μηνύματα, να μην γεμίσουν δεκάδες ψυχολογικά οι εύθραστες ψυχουλες τους, και πόσα άλλα μικρά και μεγάλα που επειδή ο χρόνος που θα μπορείς να τους επηρεάσεις λιγοστεύει, αγχώνεσαι.
    Αχ βαχ αγαπημένηηηηηη

    • Reply KidsCloud 5 Σεπτεμβρίου, 2017 at 10:11 πμ

      Aχ και βαχ, κοριτσάκι, δεν λες τίποτα!
      Νομίζω ότι το μυστικό είναι να προσπαθούμε να θυμηθούμε πώς ήταν και για εμάς τότε.
      Η δυσκολία αλλάζει όσο μεγαλώνουν, σαν να ανεβαίνουμε επίπεδο.
      “Αλλάζουμε πίστα” και η εμπειρία που αποκτούμε, δεν είναι αρκετή γιατί αλλάζουν οι απαιτήσεις.
      Εμείς όμως θα τα καταφέρουμε γιατί αγαπάμε και καταλαβαίνουμε. 🙂 (Δες με πόση αποφασιστικότητα το είπα! )

  • Reply Nefosis 5 Σεπτεμβρίου, 2017 at 11:57 πμ

    <3

    • Reply KidsCloud 5 Σεπτεμβρίου, 2017 at 7:59 μμ

  • Reply Γιώτα 5 Σεπτεμβρίου, 2017 at 9:26 μμ

    Μόλις διάβασα το κειμενό σου,για την ακρίβεια το καταβρόχθησα!! Είναι 13 χρόνων και περνάει ”δύσκολη” εφηβεία.Εχει όλα μα όλα τα ”συμπτώματα” που αναφέρεις.Βέβαια οι ανησυχίες της είναι πιο πολύ φιλοσοφικού περιεχομένου.Για τον θεό,τον διάβολο,την ανεξαρτησία και δεν έχει τελειωμό.Ευτυχώς προς το παρόν συζητάμε ακόμα πολύ, μου λέει τις φοβίες της,τις ανησυχίες της,τα ονειρά της που αλλάζουν κάθε μέρα!!
    Προσπαθώ να είμαι πάντα διπλα της ,αλλά δεν λείπουν οι εντάσεις.Και το κλασσικό ”δεν με καταλαβαίνεις”.
    Είναι φορές που αυτό είναι πολύ ψυχοφθόρο για μένα και με καταβάλει,γιατί ε.ιμαι 52 χρόνων και μπήκα στην εμμηνόπαυση.Το ξέρω δύσκολος συνδιασμός και για γερά νευρα.Αλλά θα περάσει και για τις δυο μας και θα βγούμε πιστευω πιο δυντές!!!

    • Reply KidsCloud 5 Σεπτεμβρίου, 2017 at 10:38 μμ

      Eίμαι σίγουρη ότι θα βγείτε δυνατές, Γιώτα! 🙂
      Ο τρόπος που το αντιμετωπίζεις, ο τρόπος που το περιγράφεις είναι η δύναμή σας.

      Η κόρη μου είναι λίγο μικρότερη και ξέρω ότι χρόνο με το χρόνο η κατάσταση γίνεται πιο απαιτητική και σίγουρα ψυχοφθόρα.
      Ξέρω ότι εμείς είμαστε στα πρώτα “σκαλοπάτια” και γνωρίζω ότι θα έρθουν και για μένα τα “δεν με καταλαβαίνεις” και τα τεστ αντοχής νεύρων, αλλά θέλω να είμαι αισιόδοξη και να πιστεύω ότι αν υπάρχει αγάπη και είμαστε κοντά, όλα θα γίνουν έστω και λίγο πιο εύκολα και η υπομνή μεγαλύτερης διάρκειας.
      Σε ευχαριστώ για αυτό σου το μήνυμα. Είναι σημαντικό να νιώθεις ότι ακούν την ψυχή σου και μοιράζονται τις ανησυχίες σου.
      Όλα θα πάνε υπέροχα! 🙂

    Leave a Reply

    You Might Also Like

     

    Εγγραφείτε στο newsletter για να μαθαίνετε νέα για εκδηλώσεις, βιβλία,
    διαγωνισμούς κ.α.

    Διεύθυνση email

    Subscribe!