Μαμά, να σου πω ένα ανέκδοτο;

Εναλλακτικός τίτλος θα μπορούσε να είναι : “ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ!”, αλλά είπα να μην είμαι τόσο σκληρή!

Στο  σπίτι περνάμε αυτήν τη χρονική περίοδο, κατά την οποία η κόρη μας ελέγχει τις ικανότητές της στη διήγηση ανεκδότων, τεστάροντας παράλληλα και τις δικές μας αντοχές.

Ομολογουμένως είναι μια εποχή μεγάλης δοκιμασίας, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τρόπο περνά κάθε γονιός.
Γιατί αν δεν δοκιμάσεις τις αντοχές του γονιού σου, ποιανού τις αντοχές θα δοκιμάσεις, ε;

“Η εποχή των ανεκδότων”, λοιπόν, έχει  ξεκινήσει  κι εμείς στο σπίτι ψάχνουμε μέρος να κρυφτούμε από την ανερχόμενη stand up comedian της οικογένειας.
Δεν είναι μόνο τα ανέκδοτα, που λέει, είναι και το ότι θέλει να τα λέει συνέχεια! Εντελώς ΣΥΝΕΧΕΙΑ!
Κάθε ώρα και στιγμή.

Για παράδειγμα, είμαστε στο γνωστό  πρωινό πανικό πριν φύγουμε για το σχολείο, είναι εκείνο το τελευταίο  αγχωμένο 10λεπτο, πριν φύγουμε και…

– Μαμά, να σου πω ένα ανέκδοτο;
– OXI!
– Μα, γιατί; Άσε με να στο πω!
– O-XI!
– Μα, έλα! Δεν θα πάρει πολλή ώρα!
– No! NO! NOPE! Δεν προλαβαίνουμε!
– Ελααααααααααααααααααα!
– ΟΟΟΟΟΟΧΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ! (Φημολογείται ότι από την ένταση της φωνής μου τρόμαξαν και πέταξαν μακριά όλα τα πουλιά από τη ζούγκλα του Αμαζονίου.)

Πριν λίγες μέρες βρισκόμουν στο γραφείο και μόλις είχα κλείσει το τηλέφωνο μετά από την καθιερωμένη μεσημεριανή επικοινωνία με την κόρη μου, η οποία αφού μου είπε πώς πήγε η μέρα της στο σχολείο θέλησε να μου διηγηθεί ένα ανέκδοτο για το οποίο δεν είχα χρόνο. Εκμυστηρεύτηκα τον πόνο μου στους συναδέλφους μου. Μάλιστα εξήγησα, ότι κάποια από τα ανέκδοτα δεν μου προκαλούν γέλιο.

Τότε ο ένας από τους συναδέλφους με ρώτησε :

– Γελάς παρόλα αυτά, όταν σου λέει το ανέκδοτο;

– Εχμ…Όχι. 

Τον εξέπληξε τόσο πολύ η απάντησή μου, που ένιωσα ότι με έβλεπε ως άκαρδη μάνα. Απαράδεκτη μάνα. Μάνα τύραννο.

Ειλικρινά στεναχωρήθηκα τόσο πολύ, που….του έβγαλα τη γλώσσα.

Δεν ξέρω, εάν το χειρίζομαι σωστά το θέμα, αλλά επειδή θέλω να είμαι όσο το δυνατόν ειλικρινής απέναντι στο παιδί μου, γενικά  δεν θέλω να κρύβομαι, ακόμη κι αν δεν της αρέσει η αλήθεια, προσπαθώντας πάντα ένα μην την πληγώσω.’
(Ανοίγει παρένθεση: Όταν γνωρίζεις το παιδί σου, ξέρεις τί μπορεί να αντέξει αλλά και τί μπορεί να το πληγώσει. – Κλείνει η παρένθεση)

Και βέβαια χαίρομαι και αναγνωρίζω την προσπάθεια και την επιθυμία της να πει ένα αστείο, αλλά όταν δεν το λέει με ωραίο τρόπο και δεν έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα, δεν θα γελάσω ψεύτικα, ειδικά σε αυτή την ηλικία και ενώ καλωσορίζουμε την εφηβεία.

Όταν ήταν πιο μικρή, αυτή η προσπάθεια ήταν από μόνη της αστεία.
Τώρα που έχει μεγαλώσει όμως, όταν δεν έχει επιτυχία η διήγηση του ανέκδοτου, ε, πείτε με σπαστικιά, θα της το πω.

Μάλιστα, μπορεί να της εξηγήσω και γιατί δεν ακούγεται αστείο.
Το θεωρώ τίμιο, δεν την κοροϊδεύω και δεν της δημιουργώ λανθασμένες εντυπώσεις.
‘Εχω την άποψη, πως όταν ξέρει την αλήθεια, θα θελήσει να προσπαθήσει να βελτιωθεί.
Σαφέστατα και μπορεί να φαίνεται αστείο και στους φίλους της (που δεν το πιστεύω, γιατί κάποιες φορές από τη βιάση να πει το αστείο,  χαλάει στη διήγηση), αλλά σκέφτομαι ότι η αλήθεια είναι πάντα ο σωστότερος συμμαχος.

Μπορεί να με θεωρείται ξενέρωτη, αλλά νιώθω  ότι αυτό βοηθάει περισσότερο το δικό μου παιδί.
Ξέρει πια ότι η όποια σημείωσή μου γίνεται από αγάπη και διάθεση να είναι εκείνη καλύτερη και να είναι πιο προστατευμένη και γιατί, κακά τα ψέμματα, αυτός είναι ο λόγος που δοκιμάζει και πειραματίζεται πάνω σε εμάς. Νιώθει ασφαλής.

Αν, λοιπόν, εγώ προσποιηθώ κάποια αντίδραση αναληθή, δεν θα τη βοηθήσω, αλλά θα την παραπλανήσω.
Θα της δώσω μία ώθηση που θα γίνει σιγουριά και στη συνέχεια σε μια δημόσια έκθεση της ίσως απογοητευθεί και ίσως νιώσει προσβεβλημένη-πληγωμένη(γιατί ως γνωστόν τα παιδιά είναι και οι πιο αυστηροί και αμείλικτοι κριτές).

Όταν προχτές μετά από κάποιες προσπάθειες θέλησε να πειραματιστεί να μου πει κάποιο ανέκδοτο και το έκανε επιτυχημένα,  γέλασα και της είπα “Μπράβο!”. Ήταν χαρούμενη γι’αυτό κι εγώ πιο πολύ από εκείνη.

Μαμά, να σου πω κι άλλο;

Εχμ….έχω να κάνω ένα επείγον τηλεφώνημα για τη δουλειά μου.

Καλά. Δεν πειράζει! Θα περιμένω να τελειώσεις.

(ΓΚΛΟΥΠ!)

Μαμά Μαμαδοπούλου