Οι παιδικές αναμνήσεις, η ασφάλειά μας :)

Χτες πήγαμε στο super market με τη μικρή, για να αγοράσουμε τα απαραίτητα.

Φτάνοντας στο “μανάβικο”, μου λέει:

“Μαμάααα, μπορείς να μου φτιάξεις μία φρουτόκρεμα όταν πάμε στο σπίτι;
Ξέρω, μεγάλωσα, αλλά πάρε να μου φτιάξεις, για  να θυμηθώ τη γεύση όπως τότε που ήμουν μικρό παιδάκι και με τάιζες εσύ; Σε παρακαλώ;(με ναζιάρικο ύφος)”.

Στο χαδιάρικο της φατσούλας της δεν μπορούσα να πω όχι.

Η αλήθεια είναι, ότι την ένιωσα.
Πέρα από το νόστιμο της φρουτόκρεμας, ένιωσα την ανάγκη της να νιώσει μωρό, νήπιο.

Πόσες φορές όλοι μας δεν έχουμε αναζητήσει πραγματάκια, γεύσεις και καταστάσεις, που θα μας κάνουν να επιστρέψουμε στην νηπιακή και παιδική μας ηλικία.

Αυτή την ηλικία που είναι γεμάτη από αναμνήσεις ξεγνοιασιάς κι ανεμελιάς!
Γλυκές παιδικές αναμνήσεις.

Nα σας θυμίσω μερικά ;

1. Η κούπα που πήραμε μαζί μας, όταν φύγαμε  από το πατρικό σπίτι, στην οποία πίνουμε καφέ κάθε πρωί.

2. Η ξεθωριασμένη και λιωμένη μπλούζα, που έχουμε κρατήσει από την εποχή της εφηβείας, που συνεχίζουμε να την φοράμε κάποιες φορές μέσα στο σπίτι όταν είμαστε μόνοι μας.

3. Η κολώνια με άρωμα λεμόνι, που έχουμε στο ντουλαπάκι του μπάνιου, που θυμίζει τη δική μας γιαγιά, τα αρωματισμένα μαντηλάκια και τις καραμέλες που είχε στην τσέπη της.

4. Tο δικό μας  αγαπημένο παιδικό βιβλίο, που ταλαιπωρημένο στέκει σε κάποιο ράφι της βιβλιοθήκης και ξεφυλλίζοντάς το, ταξιδεύουμε σε εκείνα τα βράδια που έκλειναν με την “Καληνύχτα” της μαμάς.

5. Τον ύπνο στο κρεββάτι του δικού μας παιδικού δωματίου στο σπίτι της μαμάς και του μπαμπά. Έναν ύπνο ανάμεσα σε εκείνα τα σεντόνια, που γίνονται ασπίδα προστασίας από κάθε κακό κι ανησυχία.

Αυτά και πόσα άλλα προσωπικά μπορεί ο καθένας να βάλει στη λίστα.

Όταν έχεις παιδί, έχεις την καλύτερη πρόφαση: 
* να ξαναπαίξεις με τα επιτραπέζια, που έχεις φυλάξει στην αποθήκη.
Τα πιόνια, που είχε μισοφάει ο μικρός σου αδερφός, τώρα γίνονται το σημείο επαναφοράς σε εκείνη την ηλικία. Τα κοιτάζεις και ταξιδεύεις πίσω στο χρόνο.

* να δοκιμάσεις τις γεύσεις που γευόσουν, όταν ήσουν παιδί.
Τα γεύματα, που θα ετοιμάσεις ως μαμά, κάποιες φορές θα είναι παρόμοιες γεύσεις με εκείνες, που ετοίμαζε η μαμά σου. Θα ετοιμάσεις αυγόφετες και η μυρωδιά τους θα γίνει το μαξιλαράκι ζεστασιάς.

* να φροντίσεις τα ρούχα του και να τα τυλίξεις με όλη τη φρεσκάδα και τα αρώματα, όπως εκείνα της μαμάς.

Όλα αυτά κι άλλα τόσα, είναι γλυκά ταξίδια σε εκείνη την ηλικία, που ήταν πιο ανέμελη, πιο ξέγνοιαστη, πιο γλυκειά.

Με όλα αυτά τους δημιουργούμε μαξιλαράκια συναισθηματικής ζεστασιάς και ασφάλειας για το μέλλον και την ίδια ώρα αποκτούμε εμείς επαφή με τη δική μας παιδική ηλικία.
Σαν να δημιουργείται ένας κύκλος που το ένα τροφοδοτεί το άλλο.

Κι έτσι έμμεσα έχουμε σταθερά επαφή με τη δική μας παιδική ηλικία.

Όταν γίνεσαι γονιός, θυμάσαι πως είναι να είσαι παιδί με το παιδί σου και “κλέβεις” λίγο από αυτό.

Όπως έκανα χτες, που έφαγα κι εγώ μαζί της ένα μπολ φρουτόκρεμα. :p

Μαμά Μαμαδοπούλου

Image by Donnie Ray Jones