Βόλτα στην Ακρόπολη

Από το μπαλκόνι του σπιτιού μας βλέπουμε την Ακρόπολη.

Κάθε μέρα την “χαιρετάμε”.
Το πρωί την βλεπουμε να λούζεται από τον ήλιο και μόλις αρχίσει να πέφτει το σκοτάδι, φοράει τα γοητευτικά της από τον “καλλιτεχνικό” φωτισμό της (αν και αυτές οι σκαλωσιές χαλούν το σύνολο κάπως).

Σχεδόν 12 χρόνια και την βλέπαμε από μακριά.

Ήταν λίγες μέρες πριν ξεκινήσουν τα σχολεία την προηγούμενη χρονιά και αφού είχαμε επισκεφθεί το Μουσείο της Ακρόπολης, ξεκινήσαμε με την κόρη μου να ανέβουμε στο βράχο.
Είχε έρθει η ώρα να δούμε τον Παρθενώνα από κοντά.
(Ω, ναι! Κι αυτό το post είναι από αυτά που είχαν μείνει στα draft. Κάλλιο αργά, παρά ποτέ.)

Η μικρή δεν είχε ξανανέβει και εγώ είχα να πάω από τα…..(…)εφτά μου. Ε, ναι! Ντρέπομαι. Από τα 17 μου.

Είναι λίγο περίεργο το ότι έχουμε κοντά μας ένα μνημείο, που έρχονται να δουν άνθρωποι από την άλλη άκρη της γης κι εμείς είμαστε εδώ και δεν πηγαίνουμε.
Φαντάζομαι, ότι αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην πόλη μας και ίσως είναι λίγο η αίσθηση του δεδομένου (είναι εκεί – κάποια στιγμή θα πάμε) και όλο το αμελούμε.

Πέρα από τις φωτογραφίες που βγάλαμε κι εύχομαι να σας εμπνεύσουν να την επισκεφθείτε κι εσείς, θα σας πω 2-3 tip για να είστε προετοιμασμένοι.

Εάν πάτε μέρα ηλιόλουστη, να έχετε καπέλο, εάν πάτε μέρα συννεφιασμένη, να έχετε οπωσδήποτε κι ένα μπουφανάκι(είναι ψηλά και φυσάει).
Μην πάτε με ψηλοτάκουνο και ιδανικά όχι με παππούτσι που γλιστράει.
Το έδαφος έχει ανωμαλίες και γεμάτο πέτρες. Πανευκολότατα μπορεί να πέσετε.

Μην πάρετε καρότσι για το πιτσιφρίκι μαζί σας.
Δεν θα σας επιτρέψουν να το πάρετε μέσα στο χώρο. Όχι το πιτσιφρίκι. Το καρότσι.

Να έχετε άδεια τη κάρτα αποθήκευσης της φωτογραφικής σας και να προσέχετε τα selfoκόνταρα, που κυκλοφορούν δεξιά κι αριστερά.

Η εμπειρία είναι συγκλονιστική.
Πέρα από το γεγονός, ότι είναι όλη Αθήνα “πιάτο”, όπως λέμε, είναι ενέργεια του χώρου, που πιστεύω ότι είναι και λίγο πραγματικότητα και λίγο θέμα αυθυποβολής, που δημιουργείται στον καθένα μας, μόλις αντιληφθούμε πόσες χιλιάδες χρόνια βρίσκονται τα συγκεκριμένα μνημεία στη θέση τους.

Αν κάνουμε τη συγκεκριμένη επίσκεψη με τα παιδιά, καλό θα ήταν να κάνουμε μια προετοιμασία και να τους εξηγούμε πράγματα.
Είτε έχουν μάθει ιστορικά στοιχεία από το σχολείο, είτε όχι, θεωρώ σημαντικό την ώρα της περιήγησης να κάνουμε μνεία στην αξία των μνημείων, να τους δίνουμε τη διάσταση των πραγμάτων στο χρόνο. Δεν είναι μόνο το αξιοθέατο.
Είναι  το τί αντιπροσωπεύει, αλλά και πόσα χρόνια στέκει εκεί.
Πόσες γενεές έχουν περάσει και πόσο σημαντικό έργο είναι, όταν άνθρωποι από όλο τον κόσμο έρχονται για να δουν τον Παρθενώνα από κοντά, να βγάλουν μια φωτογραφία δίπλα του και να δηλώσουν με ένα check in ,ότι επισκέφτηκαν αυτόν τον βράχο.

Από μικρή αυτό που με καθήλωνε μπροστά σε αρχαία μνημεία και αγάλματα είναι η σκέψη, ότι αυτά τα έργα τα έφτιαξαν άνθρωποι που δεν είχαν τα εργαλεία που υπάρχουν αυτή τη στιγμή με συνθήκες πολύ πιο δύσκολες.

 

Υπάρχει η δυνατότητα να για μια virtual περιήγηση  σε αυτό το link : acropolis-virtualtour.gr

Για τα παιδιά η είσοδος είναι ελεύθερη, ενώ υπάρχουν κάποιες μέρες, που η είσοδος είναι ελεύθερη για όλους.

Ποιές μέρες είναι αυτές και αναλυτικές πληροφορίες, μπορείτε να βρείτε εδώ : Πληροφορίες – Ακρόπολη

 

Είναι μια πολύ ωραία βόλτα για να πάμε με τα παιδιά και από αυτές τις περιπτώσεις που γίνονται καλή αφορμή και για εμάς για να δούμε πράγματα που αμελούμε.

Έλάτε να συνεχίσουμε τη mini φωτοβόλτα μας. 🙂

 

 

 

 

 

 

 

Φροντίστε να έχετε χρόνο, να ρεμβάσετε. Να δείτε που βρίσκονται άλλα γνωστά και κεντρικά σημεία της πόλης, ακόμη και να αναζητήσετε το σπίτι σας από μακριά.

Γιούχου! Hello, Μουσείο! ( Αν θέλετε να δείτε τη βόλτα που είχαμε κάνει εκεί, μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ : Μουσείο της Ακρόπολης. )

Μα, δεν περιγράφεται η αίσθηση από εκεί ψηλά. Βλέπεις μέχρι πεεεεεεέεερα στη θάλασσα.

Είναι μια βόλτα που θα την επαναλάβουμε και είμαι σίγουρη, ότι θα την απολαύσουμε πάλι. 🙂

Μαμά Μαμαδοπούλου