11 Δεκεμβρίου!
To παιδί έχει δικαιώματα!
Έχει δικαίωμα ζωής, ανάπτυξης, αγάπης, μέριμνας, μόρφωσης, προστασίας προσωπικότητας, ελευθερίας σκέψης και έκφρασης, παιχνιδιού και πόσα άλλα.
Η σκέψη ότι υπάρχουν τόσα ιδρύματα προστασίας και φροντίδας παιδιών με θλίβει.
Όχι, προς Θεού, για την λετουργία τους και την πολύ καλή δουλειά που κάνουν!
Θαυμάζω όλους αυτούς τους ανθρώπους που αφιερώνονται σε τέτοιους ιερούς σκοπούς.
Με θλίβει, το ότι έρχονται με την δράση τους να καλύψουν μία ανάγκη που υπάρχει. Την προστασία όλων των δικαιωμάτων του παιδιού.
Θα ήθελα να μην υπήρχαν ιδρύματα και φιλανθρωπικές οργανώσεις!
Θα ήθελα να μην υπήρχε λόγος, να υπάρχουν!
Να ήταν όλα τα παιδιά υγιή!
Να είχαν όλα τα παιδιά τους γονείς τους και να ζούσαν με αυτούς!
Να είχαν όλα τα παιδιά τροφή, ρούχα και στέγη!
Να πήγαιναν όλα τα παιδιά σχολείο και να μάθαιναν γράμματα!
Να μπορούσαν όλα τα παιδιά να παίζουν και να χαμογελάνε!
Να είχαν όλα τα παιδιά αγάπη!
Να ζούσαν όλα τα παιδιά χωρίς φόβο!
Να ήταν όλα τα παιδιά ευτυχισμένα!
Να ζούσαν όλα τα παιδιά….σαν παιδιά!
Ακόμη κι αυτούς τους δύσκολους καιρούς υπάρχουν δράσεις ανθρώπων, ενώσεων που με κάνουν και νιώθω περήφανη και όπου μπορώ να βοηθήσω, όπως μπορώ, το κάνω.
Νιώθω ένοχη πολλές φορές, που ενώ θα ήθελα να κάνω κάτι περισσότερο π.χ. να γίνω ανάδοχη μητέρα ενός παιδιού που μπορεί να έχει ανάγκη, δειλιάζω γιατί σκέφτομαι κυρίως την πίεση του χρόνου μου.
Υπάρχουν τόσα ιδρύματα και ενώσεις που παλεύουν για τέτοιες ανάγκες και όπου μπορούμε καλό είναι να βοηθάμε.
Χτες αναζητώντας στο διαδίκτυο να βρω πληροφορίες για τα δικαιώματα του παιδιού, βρήκα και βέβαια την Σύμβαση Δικαιωμάτων του Παιδιού (μπορείτε να την δείτε εδώ :Σύμβαση δικαιωμάτων παιδιού Unicef) και βρήκα και τον Συνήγορο του παιδιού (www.0-18.gr) και σαν άνθρωπος και όχι μόνο σαν μαμά αυτομάτως και ταυτόχρονα ένιωσα ανάμεικτα συναισθήματα.
Ένιωσα μία μικρή ανακούφιση που υπάρχουν αλλά και αυτό το “γιατί να υπάρχει η ανάγκη, να υπάρχουν; Γιατί;”
Γιατί;
Γιατί να χρειάζεται ένα παιδί συνήγορο;
Ένα παιδί χρειάζεται την μαμά και τον μπαμπά.
Kαι βέβαια το πρόβλημα δεν έχει να κάνει μόνο με την κακοποίηση από την οικογένεια. Το πρόβλημα έχει να κάνει με τα παιδιά που μπορεί να έχουν μία οικογένεια που τα λατρεύει, αλλά αδυνατεί να τα μεγαλώσει για οικονομικούς ή άλλους λόγους. Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε κατάσταση πολέμου. Τα παιδιά που χάνουν τους γονείς τους. Ή τα παιδιά που αρρωσταίνουν.
Λυπάμαι, αν σας είναι δυσάρεστα όλα αυτά, αλλά αυτά είναι η ζωή!
Είναι ο κόσμος μας!
Το μόνο που έχω να πω είναι ότι όσο περνά από το χέρι μας, πρέπει να βοηθάμε να μεγαλώνουν ευτυχισμένα παιδιά με αγάπη.
Η ψυχή τους είναι άγραφος πίνακας.
Ό,τι τους γράψεις, ό,τι τους ζωγραφίσεις, θα τους δείξει την συνέχεια στην ζωή, στον κόσμο.
(Photo by hirekatsu)
Μαμά Μαμαδοπούλου
No Comments